Boulevard De Ruyter: de
doorbraak van de
Bomvrije Kazerne t.b.v.
het autoverkeer. Rechts het
voetgangersbrugje uit
1891. Foto ca 1939.
Foto partikuliere collectie.
gonnen het ook interessant te vinden op de
zeewering te wonen. Zo ontstond een rijtje
huizen tot aan de afrit naar de Weststraat
bij de Leugenaar. Een paar jaar later
kwam er een straatbreed plaveisel, verlich
ting en tien bankjes. Het wandelpad sloot
op het brugje rond de
aan
Gevangentoren. Bij de Leugenaar lag in
de diepte achter de stadswal vanouds de
Marinierskazerne. Het doodlopende stuk
vanaf de Leugenaar tot de Bomvrije
Kazerne werd later geasfalteerd om te
voorkomen dat het overslaande zeewater
het dijklichaam zou doorweken. Dit was
onze favoriete plaats om te rolschaatsen;
geen auto die ons hinderde. We speelden
daar hele competities ijshockey op de rol
schaats. Aan de landzijde lag in de diepte
het excercitieterrein van de kazerne. Een
hoge houten schutting, die altijd naar teer
rook, zorgde er voor dat het beschamend-
ste deel van het Nederlandse leger verbor
gen bleef. Destijds was in de kazerne de
Strafklas gelegerd. Officieel heette het het
Depot van Discipline, maar in de volks
mond het "Depovansilline". Iedere morgen
liepen daar de beddeplassers in een kring
met hun doorweekte strozak op hun rug.
Ze moesten dan in looppas rondjes lopen
totdat die strozakken helemaal droog wa
ren. Later kwam daar de opleiding voor de
Kustartillerie, maar de lelijke houten schut
ting bleef de Boulevard ontsieren.
BOULEVARD BANKERT
Het tweede deel van de Boulevard was to
taal anders. Het ontstond uit de Plattendijk.
In 1 890 werd er een verbinding gemaakt
met het Gasthuisbolwerk, door achter de
Westbeer een aarden dam door de vest te
leggen. Er werd een nieuwe oprit gemaakt
vanaf het Betje Wolffplein. De huizenrij
langs de Coosje Buskenstraat groeide met
een flauwe bocht de Boulevard op en stop
te op de plaats waar de Zeevaartschool
werd gebouwd. Het was een echte dijk,
met gras begroeid en met een brede voet
van natuursteen en rijen houten stakelwerk
om de branding te breken. In de oorlog
werd daar door de Duitsers een betonnen
anti-tankmuur gebouwd en sedertdien heeft
het zijn karakter van dijk geheel verloren.
BOULEVARD EVERTSEN
Geheel los daarvan ontwikkelde zich het
derde stuk. Het Grote Strand was een veili
ge plaats om te baden en een ideale plek
voor het Zeebad Vlissingen. Tegen de
oude zeedijk waren de Eerste Duinen op
gestoven rond het torenfort Kenau
Hasselaar uit de tijd van Napoleon. Op
het duin verrees in 1 886 het Grand Hotel
des Bains, later Hotel Britannia genoemd.
Tussen het hotel en het Badhuis kwam een
rij villa's met prachtige namen en grote
open veranda's voor zon en zeelucntba-
