HET MUSEUM DE MARKT OP? 10 NIEUWE LEDEN Die symmetrie werd in 1936 min of meer verbroken doordat één van de huisjes, nr.9, aan de PZEM in gebruik werd gege ven. Daarna heeft dat diverse bestemmin gen gehad en evenzovele gedaante-ver wisselingen ondergaan, zodat het later leek alsof de zogenaamde militaire huisjes in de Aagje Dekenstrat maar uit zes stuks bestonden. Inmiddels zijn de huisjes sinds november 1988 afgebroken. Zij moesten plaatsma ken voor een nieuw complex. Er is weer bouwaktiviteit in en om de Aagje Dekenstraat in 1989. De titel van het ver haal heeft echter, zoals ik heb trachten aan te tonen, betrekking op ruim honderd jaar geleden. Er is een gezegde dat luidt: "l'his- toire se répète, ofwel de geschiedenis her haalt zich. Of dat zo is laat ik nu maar in het midden. In elk geval lijkt het hier al thans wat bouwaktiviteiten betreft waar heid te zijn. In het afgelopen kwartaal hebben zich 11 personen aangemeld als lid van de vereni ging. Dit zijn: Dhr. W. Vader,Vlissingen Dhr. J.K. Meulmeester,Vlissingen Dhr. H.H. Baten,Oost-Souburg Dhr. J. Adriaansen,Vlissingen Dhr. H. Bouwman,Vlissingen Mevr. j.H. Everts-Rodenhuis,Wildervank Dhr. H. Berghuijs,Koudekerke Mevr. E.M. Stroavan Rosevelt,...Vlissingen Mevr. T. Neuhaus-van Leek,Nieuwvliet Dhr. H. Lais,Vlissingen Dhr. F. de Vries,De Meern Alle leden namens het bestuur van harte welkom bij de vereniging! W. WEBER Kort geleden maakte Rudi Fuchs, de nieu we direkteur van het Haags Gemeentemuseum bekend, dat hij het voornemen had, om enkele schilderijen uit de collectie te verkopen. Hiermee wilde hij een fonds van f 40 miljoen gulden kreëren om er hedendaagse kunst mee te kunnen aanschaffen. In zijn uitspraken vallen drie aspekten op. Het meest opvallende is uiteraard het ver kopen van cultureel erfgoed, onderge bracht bij een instelling waarvan men mag verwachten, dat ze deze voor het nage slacht bewaart. Nog schrijnender is net dat een van de te verkopen schilderijen, een Monet, verkregen is door een legaat. Juridisch ligt weliswaar niets in de weg om een geschonken objekt te verkopen, in dien niet letterlijk voorwaarden bij een schenking of legaat zijn gesteld. Maar men mag toch aannemen dat iemand een voorwerp aan een museum nalaat met de bedoeling het veilig te stellen voor de vol gende generatie en ten behoeve van ieder die het wil zien. Dit bewaren en tonen zijn immers de basisaktiviteiten van een mu seum. Het is daarom bij velen, met name in het verleden, nooit aan de orde ge weest om bij een schenking of legaat als voorwaarden te stellen het te bewaren voor het nageslacht. Het is een algemeen geaccepteerd verwachtingspatroon, waar op het vertrouwen van het publiek in een museum is gebaseerd. Verkoop van onder delen van een collectie schokt dit vertrou wen. Elke museumdirekteur bouwt een ei gen ethiek op, die recht moet doen aan die vertrouwenspositie die hij of zij be kleedt ten opzichte van het publiek. Het aantasten van dit vaak fragiele vertrouwen

Tijdschriftenbank Zeeland

Den Spiegel | 1989 | | pagina 9