HET MUSEUM DE
MARKT OP?
10
NIEUWE LEDEN
Die symmetrie werd in 1936 min of meer
verbroken doordat één van de huisjes,
nr.9, aan de PZEM in gebruik werd gege
ven. Daarna heeft dat diverse bestemmin
gen gehad en evenzovele gedaante-ver
wisselingen ondergaan, zodat het later
leek alsof de zogenaamde militaire huisjes
in de Aagje Dekenstrat maar uit zes stuks
bestonden.
Inmiddels zijn de huisjes sinds november
1988 afgebroken. Zij moesten plaatsma
ken voor een nieuw complex. Er is weer
bouwaktiviteit in en om de Aagje
Dekenstraat in 1989. De titel van het ver
haal heeft echter, zoals ik heb trachten aan
te tonen, betrekking op ruim honderd jaar
geleden. Er is een gezegde dat luidt: "l'his-
toire se répète, ofwel de geschiedenis her
haalt zich. Of dat zo is laat ik nu maar in
het midden. In elk geval lijkt het hier al
thans wat bouwaktiviteiten betreft waar
heid te zijn.
In het afgelopen kwartaal hebben zich 11
personen aangemeld als lid van de vereni
ging. Dit zijn:
Dhr. W. Vader,Vlissingen
Dhr. J.K. Meulmeester,Vlissingen
Dhr. H.H. Baten,Oost-Souburg
Dhr. J. Adriaansen,Vlissingen
Dhr. H. Bouwman,Vlissingen
Mevr. j.H. Everts-Rodenhuis,Wildervank
Dhr. H. Berghuijs,Koudekerke
Mevr. E.M. Stroavan Rosevelt,...Vlissingen
Mevr. T. Neuhaus-van Leek,Nieuwvliet
Dhr. H. Lais,Vlissingen
Dhr. F. de Vries,De Meern
Alle leden namens het bestuur van harte
welkom bij de vereniging!
W. WEBER
Kort geleden maakte Rudi Fuchs, de nieu
we direkteur van het Haags
Gemeentemuseum bekend, dat hij het
voornemen had, om enkele schilderijen uit
de collectie te verkopen. Hiermee wilde hij
een fonds van f 40 miljoen gulden kreëren
om er hedendaagse kunst mee te kunnen
aanschaffen. In zijn uitspraken vallen drie
aspekten op.
Het meest opvallende is uiteraard het ver
kopen van cultureel erfgoed, onderge
bracht bij een instelling waarvan men mag
verwachten, dat ze deze voor het nage
slacht bewaart. Nog schrijnender is net
dat een van de te verkopen schilderijen,
een Monet, verkregen is door een legaat.
Juridisch ligt weliswaar niets in de weg
om een geschonken objekt te verkopen, in
dien niet letterlijk voorwaarden bij een
schenking of legaat zijn gesteld. Maar
men mag toch aannemen dat iemand een
voorwerp aan een museum nalaat met de
bedoeling het veilig te stellen voor de vol
gende generatie en ten behoeve van ieder
die het wil zien. Dit bewaren en tonen zijn
immers de basisaktiviteiten van een mu
seum. Het is daarom bij velen, met name
in het verleden, nooit aan de orde ge
weest om bij een schenking of legaat als
voorwaarden te stellen het te bewaren
voor het nageslacht. Het is een algemeen
geaccepteerd verwachtingspatroon, waar
op het vertrouwen van het publiek in een
museum is gebaseerd. Verkoop van onder
delen van een collectie schokt dit vertrou
wen. Elke museumdirekteur bouwt een ei
gen ethiek op, die recht moet doen aan
die vertrouwenspositie die hij of zij be
kleedt ten opzichte van het publiek. Het
aantasten van dit vaak fragiele vertrouwen