HERINNERINGEN AAN DE MOBILISATIE 1939 3 A.C. VAN DER SLIKKE Kapitein Mr. P.M.W.J. van der Slikke. Compagnie commandant van l-ll Regiment Kustartillerie; Garnizoenscommandant van Vlissingen tijdens de Mobilisatie. Overleden 1943 in krijgsgevangen schap te Stanislau. Vader van Mevr. A.C. van der Slikke, schrijver van dit stuk. In ons gezin werden de eerste tekenen van naderend onheil zichtbaar in het voorjaar 1939. Mijn vader verkeerde nl. in de uit zonderlijke positie dat hij niet alleen be roepsmilitair was, maar bovendien een ad vocatenpraktijk uitoefende. In het voorjaar l 939 besloot hij zijn praktijk te verkopen omdat, zoals hij zei, "het vaderland mij wel eens eerder nodig kan hebben als offi cier dan als jurist". Het gevolg van de verkoop van zijn prak- I tijk uitte zich in een wijziging in het toch wel gedisciplineerde familieregime, omdat de combinatie van de twee beroepen van mijn vader nu eenmaal met zich had meegebracht, dat aan strikte huisregels ge houden moest worden. Nu werden wij een echt officiersgezin, waarbij mijn vader al zijn aandacht gaf aan het militaire ele ment. Het kwam ook iets vaker voor dat er door mijn ouders werd gesproken over de oorlogsjaren 1914/1918, die zij als jon ge mensen hadden meegemaakt. Om te zeggen dat wij dan ademloos aan hun lip pen hingen, zou ver bezijden de waarheid zijn. Wij luisterden, maar deden er niets mee. De zo nu en dan door mijn vader ge maakte opmerkingen, dat de toestand in de wereld ernstig was of dat de verloven van de militairen werden ingetrokken, wer den door ons voor kennisgeving aangeno men. Wij gingen naar school, wij kwamen thuis, wij aten, wij maakten ons huiswerk, wij gingen naar bed en leefden toe naar de grote vacantie. En toen die kwam, ver maakten wij ons op het Vlissingse strand en wij hadden aan weinig anders behoef te dan ons zo goed mogelijk te amuseren. En toen kwam er weer zo'n teken aan de wand. Koninginnedag werd normaal door ons gevierd met het bijwonen van de para de voor het marine-wachtschip Noord- Brabant in de haven van Vlissingen, met daarna met het hele gezin een bezoek aan de soldaten in de Bomvrije Kazerne, die op die dag werden onthaald op een

Tijdschriftenbank Zeeland

Den Spiegel | 1989 | | pagina 2