18 digheden. Een van de oprichters, Willem van der Os, overlijdt enkele maanden na de ope ning van de oudheidkamer op 26-jarige leef tijd. Hij heeft in zijn korte leven een uitgebreide verzameling boeken, handschriften, kaarten en voorwerpen verzameld en laat dit nu aan Vlissingen na. De collectie Van der Os wordt de basis van de museumcollectie. De verzame ling is zo omvangrijk, dat die niet meer in het stadhuis ondergebracht kan worden. Daarom besluit de gemeente om de Gevangentoren, die eigendom was van het rijk, aan te kopen en te restaureren. Vijf jaar later kan die als nieuwe oudheidkamer worden ingericht. De collectie groeit voornamelijk door schenkin gen en legaten. Zo laat ook een andere mede oprichter C.A. Kalbfleisch zijn collectie na aan het museum. Het gaat om schilderijen, prenten, enkele voorwerpen en vooral een hoeveelheid munten en penningen. De latere burgemeester Van Woelderen zou in 1926, ter gelegenheid van zijn huwelijk, ook zijn hele collectie munten en penningen beschikbaar stellen aan het mu seum. Duizenden stuks, waaronder zeer zeld zame exemplaren. Ook in de Gevangentoren onstaat al snel ruim tegebrek. Bovendien, er is daar geen verwar ming en er treedt regelmatig waterschade op. De oplossing komt in 1913 wanneer het voor malige woonhuis van de familie Van der Os beschikbaar komt. Het nieuwe onderkomen wordt omgedoopt tot 'Stedelijk Museum' Slechts een enkele keer in de nu honderdjarige geschiedenis van het Stedelijk Museum Vlissingen heeft uitbreiding van de collectie via belangrijke aankopen plaatsgevonden, meestal dankzij financiële steun van gulle gevers, zo wel particulieren als bedrijven. Tussen de twee wereldoorlogen is bijvoorbeeld op die wijze het schilderij 'Gezicht op Vlissingen' van Segaers, het topstuk van de collectie, verwor ven. De meeste elementen van de collectie zijn te danken aan schenkingen. Vaak allerlei kleine zaken van Vlissingers, die variëren van een flesje met een visje gevangen op land na de wafersnood van 1906 tot zilveren voorwerpen die een relatie hebben met Vlissingen. Ook bouwfragmenten van afgebroken huizen. Soms De Gevangentoren vlak na de restauratie in 1895. Op de eerste ver dieping bevond zich de oudheidkamer. Collectie Gemeentearchief Vlissingen.

Tijdschriftenbank Zeeland

Den Spiegel | 1990 | | pagina 15