5
LUXOR-BIOSCOOP
Een geluk was dat Luxor en ook Alhambra lie
pen als een trein. De Vlissingers kwamen weer
terug en er waren veel arbeiders op
Walcheren vanwege het dichten van de dijken
en de verdere wederopbouw. Je kon in die tijd
draaien wat je wilde, je zat toch iedere avond
twee keer vol, en 's zondags drie keer. Je
mocht toen ook nog roken in de bioscoop (tot
ongeveer 1948) en dat in een gebouw wat
daar eigenlijk niet op ingericht was wat de
ventilatie betreft. De eerste voorstelling om
19.00 uur ging nog, maar bij de tweede voor
stelling om 21.00 uur was de hele zaal een
rookgordijn. Het was dan ook terecht dat het
roken weer verboden werd. Het heeft echter
nog wel een jaar geduurd voor de laatste stie
keme roker het ook opgaf.
De Luxor-bioscoop was een sensatie-bioscoop.
Cowboys, boeven, moordenaars, rovers enz.
De betere films draaiden in Alhambra. De
Belgische loodsen uit die tijd die veel in Luxor
kwamen, lekker dicht bij de Loodsenwacht,
noemden Luxor dan ook 'Het Schiettekot'.
Maar leuk en gemoedelijk was het wel alle
maal.
Ook op straat was het toen nog gezellig. De
jeugd liep het rondje Bellamypark
Nieuwendijk - Wolstraat enz, en ook de mu
ziektent op het Bellamypark werd op zaterdag
avond wel eens gebruikt voor concerten. Je
had toen ook nog op geregelde tijden 'De ron
de van het Bellamypark' voor fietsers. Het
bracht allemaal mensen op straat. Die gezellig
heid heeft wel geduurd tot eind jaren vijftig. De
televisie was in aantocht, en dat ging je natuur
lijk het eerst in de bioscoop merken.
Voor één film in de week werden het er twee,
en zondagmiddag weer een andere voor de
jeugd. Dit was eigenlijk het begin van het ein
de van de Luxor-bioscoop. Voor de TV was er
ook weer ander vermaak op gang gekomen in
Vlissingen, zoals het Concertgebouw,
Schelcfehal, sport enz. Er kwamen steeds min
der mensen naar de bioscoop en steeds meer
gezinnen kregen televisie.
Er kwamen nog meer films tot vijf in de week,
maar het mocht niet baten. Zaten er in de be-
De Luxor-bioscoop in de 50er jaren jbij de gepar
keerde auto).. Foto ca 1952. Partikuliere collectie.
ginjaren na de oorlog steeds ca 300 mensen
per voorstelling in de zaal (volle bak), begin ja
ren zestig was dat nog maar 20% en nog later
zelfs 10%. Dit werd niet meer beter wat je ook
probeerde: mooie showfilms in kleur, een groter
filmdoek, een pauze inlassen om het publiek
het idee te geven dat ze toch een avondje uit
waren. Het nielp niet; de mensen kwamen de
deur niet meer uit, want ze hadden televisie.
Op 1 april 1966 (geen aprilmop) sloot Luxor
als bioscoop de deuren. Er was een monu
ment, ik wil niet zeggen een hoogstaand cul
tuurmonument, van het Bellamypark verdwe
nen. Het was meer een monument van
gezelligheid en levendigheid op het Bellamy
park. Na de sluiting als bioscoop is er nog ge
bruik van gemaakt door resp. een soort disco,
een stoffennal en door de Pinkstergemeente. In
mei 1977 viel het definitieve einde van de
Luxor en werd er begonnen met de sloop.
Weer was er voor veel Vlissingers een stukje
oud Vlissingen weg, en daarmee de gezellig
heid rond het Bellamypark.
