ALHAMBRA-THEATER
Vlissingen ook niet zo aangeslagen te zijn,
want in 1912 besluit de heer Smits Cosmopo
litan drastisch te verbouwen tot bioscoop en
variété-theater.
Dit initiatief is in die tijd waarschijnlijk nogal
vooruitstrevend geweest, want pas na 1907
werden de eerste bioscopen in het land geo
pend. Voor die tijd kende men alleen het feno
meen van reizende bioscoop. En Vlissingen
was natuurlijk nog wel een uithoek van het
land, waar alles iets later gebeurde.
Volgens de Vlissingsche Courant uit die jaren
moet Alhambra een aanwinst voor het Vlissings
uitgaansleven zijn geweest. Lovend wordt ge
sproken over de zaal voor ongeveer 500 per
sonen, die in een zee van elektrisch licht zal
baden (aangelegd door de firma Gebr.
Polak!). "Boven de galerij alleen komen reeds
31 gloeilampen" en "Alhambra wordt een
theater dat in menig opzicht een attractie voor
onze stad mag worden genoemd." Hebben
deze lofuitingen eigenaar Smits soms wat over
moedig gemaakt? In 1913 staat hij namelijk
kandidaat voor de gemeenteraadsverkiezin
gen, maar zonder veel succes. Hij haalt het
niet, ondanks zijn bekendheid als hotel- en
bioscoophouder.
Het filmprogramma wordt die dagen nogal
overheerst door de zgn. 'Balkancrisis1, het voor
spel tot de Eerste Wereldoorlog. Zoals de
Vlissingsche Courant schrijft: "De bezoekers zul
len gelegenheid krijgen om den Balkan-oorlog
aanschouwelijk te zien voorgesteld, wat wel
een bijzondere attractie mag worden ge
noemd." In 1928 komen de eerste sprekende
films. Daarvoor begeleidde een van de broers
Smits de stomme films op de piano. Omdat de
toegangsprijzen - in 1912 naar gelang de
rang variërend van 15 tot 75 cent - voor veel
mensen in Vlissingen toch een bezwaar waren,
werd er in de twintiger jaren op de Grote
Markt af en toe een groot wit doek gespannen,
waar men films op projekteerde.
Het Smitstijdperk eindigde in 1936. De heer
C.J. van Liere uit Goes nam Alhambra over en
ging ook het Luxor-theater aan het Bellamypark
exploiteren. Het betekende weer modernisering
van het gebouw. Een wijziging van de voorpui
en binnen een "zuig- en blaasinstallatie, zoodat
hopelijk het verblijf op de duurste rang ietwat
aangenamer wordt dan tot dusver het geval
was". Ook de programmering wordt wat veran
derd: Alhambra krijgt voortaan de betere films
en Luxor zal zich beperken tot de cowboy- en
sta-of-ik-schiet films.
Vier jaar later begon de oorlog en ondanks de
kritieke ligging bleek het toch de enige zaal te
zijn in de staa, waar zonder veel ongemakken
bijeenkomsten konden worden gehouden. In
het begin vonden er dan ook regelmatig op
zondag kerkdiensten plaats. Voor de jongeren,
die van hun ouders nooit de verderfelijke bios
coop mochten bezoeken, een welkome afwis
seling. Als in de zestiger jaren de televisie zijn
intrede doet gaat het hollend achteruit met het
bioscoopbezoek. Luxor weet het niet te redden
en sluit in 1966. Alhambra zet door en komt
langzaam aan weer in een opwaartse spiraal.
De heer Van Liere stapt uit het bedrijf en de
nieuwe eigenaar, een exploitatiemaatschappij
in Enkhuizen, besluit in 1978 het nu toch wel
sterk verouderde interieur op te knappen. Er ko
men twee zalen, terwijl ook de filmapparatuur
geheel vernieuwd wordt. Het vervolg van de
geschiedenis zal de lezer bekend zijn. Na een
nieuwe inzinking met de komst van de video
film wordt de bioscoop weer aantrekkelijker
voor het publiek. Het heeft de nieuwe eige
naar, de heer Ad Westrate, doen besluiten om
dit jaar maar weer eens te gaan verbouwen en
wel heel ingrijpend. Van twee naar vier zalen,
een uitbreiding die mogelijk werd door de be
lendende panden erbij te trekken. Vlissingen
kan met dit nieuwe bioscoopcomplex weer een
aantal jaren vooruit. Maar of net er tachtig
worden staat nog te bezien.
STORING
Als gevolg van een technische storing in de
computer waarmee deze Spiegel wordt ge
maakt, is dit nummer wat later verschenen dan
u gewoonlijk van ons gewend bent.
De redaktie.
