AMUSEMENT EN
CULTUUR OP DE
BOULEVARD
8
ELLEN OOMENS-PALS
De invulling van de Boulevard is nog steeds
niet rond. Als de bestaande plannen uitge
voerd worden zullen er torenhoge gebouwen
verrijzen. Vlissingen krijgt andere contouren.
Anders maar ook mooier? Ik vermoed dat velen
met weemoed terug zullen denken aan de
Boulevard in vroeger tijden. Met zijn wandel-
pier, de Kunstkring van het Zuiden, de Vic en
net Willemientje.
Deze namen roepen een bepaalde sfeer op.
Een sfeer die ik alleen kan proeven uit de ver
halen van oud-Vlissingers. De geschreven infor
matie over dit soort zaken is helaas schaars.
De Kunstkring van het Zuiden springt er wat dat
betreft uit, met name vanwege de expositie die
onlangs in het museum gehouden werd.
De Vic is omgeven door een waas van tegen
gestelde meningen over deze dancing. Of men
er wel of niet kwam, iedereen kende deze
zaak. Op de Boulevard bevond zich café
L'Esperance, een melk- en ijssalon. Later werd
deze omgedoopt in café Victoria, een dancing
die in de volksmond de Vic werd genoemd. In
de Vic stond een dansorgel. Eigenaar was de
familie Jansen. De zaak liep goed, maar had
een slechte reputatie. Terecht or onterecht?
Tegenwoordig zijn velen de laatste mening toe
gedaan. Toendertijd werd de dancing vooral
bezocht door matrozen met hun meisjes. In het
jubileumboek van de Zeevaartschool las ik dat
de 'blikken' niet in de Vic kwamen uit angst
voor ongeregeldheden met de 'Marine'. Zij
gingen dansen in het 'Willemientje', waar een
strijkje speelde. Eigenaar van deze zaak was
de familie Dert, een zeer ondernemende fami
lie. Later kwam het 'Willemientje' in handen
van de familie Smits, eveneens een bekende
naam in Vlissingen.
Wie niet wilde dansen maar alleen wilde lui
steren kon op zaterdag naar de muziektent
gaan. Deze bevond zich op de Boulevard bij
de Leeuwenstrap. Er werden concerten gege
ven. Geïnteresseerden in schilderkunst konden
terecht in het Badpaviljoen waar de Kunstkring
van het Zuiden exposeerde.
Het voorafgaande lezende bedenk ik hoe brui
send de Boulevard vroeger was. Een ontmoe
tingsplaats, niet alleen voor wandelaars, maar
ook voor amusement- en cultuurzoekenden. Ik
heb het niet meegemaakt, maar toch maakt het
me weemoedig.
De Boulevard.
Uitgaascentrum in de
jaren 1910 met
Strandhotel, muziek
tent, Willemientje, de
badpaviljoens en de
strandwinkel van de
fam. Dert.
