9 DEN SPIEGEL LITERAIR AAFKE VERDONK-RODENHUIS Het laatste halfjaar ben ik nogal aan het lezen van reisbeschrijvingen geslagen. Het gaat hierbij om het verslag van een reis. De schrij ver, die de reiziger is, geeft bijzonderheden van wat hij ziet, vertelt over gebeurtenissen of eigen belevenissen. Het genre is al behoorlijk oud: bekend zijn bijvoorbeeld de scheepsjour nalen van Cerrit de Veer 11594) en Bontekoe jl 618). Deze journalen bevatten zeer nauw keurige beschrijvingen van vreemde landen en ook van de mensen, dieren en begroeiing die men daar aantrof. Deze journalen zijn wel wat zakelijker dan de reisverslagen uit onze tijd. Daarin wordt meer uiting gegeven aan de emoties van de reiziger, de schrijver. Zeker moet in dit verband gedacht worden aan J. Slauerhoff, reiziger door zijn beroep als scheepsarts. Uit zijn gedichten en proza komt vooral de onrustige reiziger die hij was naar voren. Heel sterk spreekt uit zijn werk de een zaamheid, het niet te stillen verlangen in hem dat nergens bevrediging vindt. De uiting van dit melancholieke gevoel is belangrijker dan een nauwkeurige beschrijving van waar de reis heenvoert, al is de sfeer van de verschil lende plaatsen die hij bezoekt wel zeer goed herkenbaar. Ook in wat latere jaren zijn verschillende lite raire reisverslagen te vinden: Bertus Aafjes 'een voetreis naar Rome', Godfried Bomans 'wandelingen door Rome', Bert Schierbeek 'op reis door Spanje'. Gaan we naar de recen te boeken op dit gebied dan valt op dat er de laatste jaren heel wat naar Azië, naar China is gereisd door journalisten en schrijvers. Een paar zou ik willen noemen: Carolijn Visser met 'grijs china' en zeer recent 'buigend bamboe', een verslag van een reis in de voetsporen van Johan Nieuhof, gebaseerd op tekeningen en dagboekfragmenten uit 1655 van deze Johan Nieuhof, deelnemer aan een VOC-expeditie naar China. Carolijn Visser schrijft exacte taal, die heel goed bepaalde emoties doet overko men. Verder Adriaan van Dis met 'een barbaar in china', een heel persoonlijk verslag van een tocht langs de oude zijde-route. Uit Engelse/ Amerikaanse literatuur moet ook zeker Paul Theroux worden genoemd, een overtuigd treinreiziger, met 'the great railway bazaar - by train through asia' en 'riding the iron rooster - by train through China'. Schitterende boe ken, waarin je Azië ruikt en de ongemakken van het reizen onder primitieve omstandighe den voelt. In het Engelstalige literatuurgebied zijn toch zeer boeiende vertellers te vinden op het ge bied van reisverhalen. 'In patagonie' van Bruce Chalwin, het verslag van een reis door het zuiden van Zuid-Amerika is de moeite van het lezen zeker waard. Een heel andere reis beschrijft Bill Bryson in 'the lost convnent', vertaald als 'het verloren convnent'. De schrijver maakt met een oude auto van zijn moeder een 'ontdekkingsreis' door het land van zijn jeugd. Een totaal ander reisverslag is het boek "zen of de kunst van het motoronderhoud' van Robert Pirsig, een verslag van een reis per mo torfiets van een vader met zijn zoon. Naast de werkelijke tocht is het een geestelijke reis. De schrijver worstelt met de waarden in het le ven en poogt inzicht te krijgen in zichzelf. Het is een neeI gecompliceerd verhaal vol ooster se en westerse filosofische beginselen. Het is wel een fascinerend boek. Motoronderhoud Ititel) staat voor het oplossen van problemen, het Leven. Terug naar het Nederlandse taalgebied moet zeker aandacht worden besteed aan Lieve Joris. Zij publiceert net als Carolijn Visser in verschillende kranten en tijdschriften. Haar boeken, o.a. 'de golf', gezien de situatie daar heel interessant, en 'terug naar kongo' zijn in duidelijke, heldere taal geschreven. Heel recent is verschenen: 'de melancholieke revolutie' over Hongarije. Eveneens heel nieuw is het boek 'Het beloofde land' van Adriaan van Dis, verslag van een reis naar Zuid-Afrika. Ik zou willen eindigen met een auteur die al jaren reisverhalen schrijft van een hoog literair gehalte, Cees Nooteboom. Ook van hem zijn

Tijdschriftenbank Zeeland

Den Spiegel | 1991 | | pagina 8