DE ONTDEKKING VAN AMERIKA
DOOR COLUMBUS IN 1492
3
J. WEUG
Als museum, waar de zeevaart een belangrijke plaats inneemt, kunnen wij natuurlijk niet om het
Columbusjaar 1992 heen. Op 22 september werd er al een door de Vrienden georganiseerde
lezing gehouden door de heer DeWitte over dit onderwerp. Ook ons bestuurslid de neer Weug
heeft zich in Columbus verdiept en voor degenen, die de lezing gemist hebben, heeft hij het vol
gende 'ontdekkings-verhaal' geschreven.
Algemeen wordt aangenomen dat Columbus
Amerika ontdekte. Dit is niet geheel juist.
Columbus ontdekte op 12 oktober 1492 het
eiland San Salvador, dat door de inlanders
die daar woonden Guanahani werd ge
noemd. Hij kwam dus uit op een punt tussen
Noord- en Zuid-Amerika en wel op de
Bahama eilanden. Deze eilanden liggen ten
noorden van het Caribisch gebied. Pas bij de
vierde reis van 1502 tot 1504 werd het vaste
land verkend op de plaats waar nu Honduras
ligt. Vervolgens zeilde hij zuidwaarts om
Nicaragua, Costa Rica, Panama en Colombia
te verkennen.
Het was echter geenszins de bedoeling nieuw
land te ontdekken. Het doel was een kortere
route via het westen naar het Verre Oosten te
vinden. Men wist reeds via de verslagen van
Marco Polo dat aan de oostkust van Azië het
land Cathay, dat is het huidige China, lag en
naar de overtuiging van veel geleerden uit die
tijd zou men in westelijke richting varend eerst
het rijke eiland Cipango (Japan), waar de da
ken van goud waren, en de daarbij liggende
eilanden Dereiken om vervolgens door te zeilen
naar Cathay. Dit was het land van de Grote
Khan, nazaat van de Kublay Khan, de vorst
waarmee Marco Polo op zijn reizen in de 1 3e
eeuw in aanraking was gekomen.
Men zou daar zeker zeer welwillend ontvan
gen worden want de Grote Khan had reeds
eerder een verzoek aan de Paus gedaan om
honderd godsgeleerden naar zijn land te zen
den. De Paus had aan dat verzoek gevolg ge
geven door twee priesters te zenden die on
derweg naar het land van de Grote Khan er
vandoor gingen. Er zou nu een goede gele
genheid zijn om dit verzuim weer goed te ma
ken.
Men hield er echter geen rekening mee dat in
de afgelopen tweehonderd jaar de Grote
Khan en zijn familie verdreven waren door de
Ming dynastie. De berichtgeving in die tijd
ging iets langzamer dan nu.
Ten zuiden van Cathay lagen de Grote Archi
pels van Indië, waarbij men dan bedoelde het
hele Verre Oosten. Men was ervan overtuigd
dat men daar in overvloed goud, parels, zijde
en op de eilanden specerijen zou aantreffen.
Deze goederen moesten tot dan toe via kara
vanen en ontelbare tussenpersonen naar Euro
pa vervoerd worden, terwijl men, indien men
via de westelijke route zou varen, deze eilan
den moeiteloos in dertig dagen zou kunnen be
reiken.
Men ging er dus vanuit dat Azië tegenover Eu
ropa lag. Het beeld dat men van de aarde
had was wel heel anders dan wij nu kennen.
Veel moest er gegist worden, maar ook veel
werd door wiskundigen uit die tijd berekend.
De Griekse filosofen ontwikkelden al heel
vroeg de gedachte dat de aarde een bolvor
mig lichaam was, wat onderschreven werd
door Aristoteles. Tot in de 15e eeuw zijn er ge
leerden die beweren dat de aarde een platte
schijf is met de drie werelddelen Europa, Azië
en Afrika in hef midden van die schijf.
In de 1 2e eeuw ontdekte men opnieuw het