DE ONTDEKKING VAN AMERIKA DOOR COLUMBUS IN 1492 3 J. WEUG Als museum, waar de zeevaart een belangrijke plaats inneemt, kunnen wij natuurlijk niet om het Columbusjaar 1992 heen. Op 22 september werd er al een door de Vrienden georganiseerde lezing gehouden door de heer DeWitte over dit onderwerp. Ook ons bestuurslid de neer Weug heeft zich in Columbus verdiept en voor degenen, die de lezing gemist hebben, heeft hij het vol gende 'ontdekkings-verhaal' geschreven. Algemeen wordt aangenomen dat Columbus Amerika ontdekte. Dit is niet geheel juist. Columbus ontdekte op 12 oktober 1492 het eiland San Salvador, dat door de inlanders die daar woonden Guanahani werd ge noemd. Hij kwam dus uit op een punt tussen Noord- en Zuid-Amerika en wel op de Bahama eilanden. Deze eilanden liggen ten noorden van het Caribisch gebied. Pas bij de vierde reis van 1502 tot 1504 werd het vaste land verkend op de plaats waar nu Honduras ligt. Vervolgens zeilde hij zuidwaarts om Nicaragua, Costa Rica, Panama en Colombia te verkennen. Het was echter geenszins de bedoeling nieuw land te ontdekken. Het doel was een kortere route via het westen naar het Verre Oosten te vinden. Men wist reeds via de verslagen van Marco Polo dat aan de oostkust van Azië het land Cathay, dat is het huidige China, lag en naar de overtuiging van veel geleerden uit die tijd zou men in westelijke richting varend eerst het rijke eiland Cipango (Japan), waar de da ken van goud waren, en de daarbij liggende eilanden Dereiken om vervolgens door te zeilen naar Cathay. Dit was het land van de Grote Khan, nazaat van de Kublay Khan, de vorst waarmee Marco Polo op zijn reizen in de 1 3e eeuw in aanraking was gekomen. Men zou daar zeker zeer welwillend ontvan gen worden want de Grote Khan had reeds eerder een verzoek aan de Paus gedaan om honderd godsgeleerden naar zijn land te zen den. De Paus had aan dat verzoek gevolg ge geven door twee priesters te zenden die on derweg naar het land van de Grote Khan er vandoor gingen. Er zou nu een goede gele genheid zijn om dit verzuim weer goed te ma ken. Men hield er echter geen rekening mee dat in de afgelopen tweehonderd jaar de Grote Khan en zijn familie verdreven waren door de Ming dynastie. De berichtgeving in die tijd ging iets langzamer dan nu. Ten zuiden van Cathay lagen de Grote Archi pels van Indië, waarbij men dan bedoelde het hele Verre Oosten. Men was ervan overtuigd dat men daar in overvloed goud, parels, zijde en op de eilanden specerijen zou aantreffen. Deze goederen moesten tot dan toe via kara vanen en ontelbare tussenpersonen naar Euro pa vervoerd worden, terwijl men, indien men via de westelijke route zou varen, deze eilan den moeiteloos in dertig dagen zou kunnen be reiken. Men ging er dus vanuit dat Azië tegenover Eu ropa lag. Het beeld dat men van de aarde had was wel heel anders dan wij nu kennen. Veel moest er gegist worden, maar ook veel werd door wiskundigen uit die tijd berekend. De Griekse filosofen ontwikkelden al heel vroeg de gedachte dat de aarde een bolvor mig lichaam was, wat onderschreven werd door Aristoteles. Tot in de 15e eeuw zijn er ge leerden die beweren dat de aarde een platte schijf is met de drie werelddelen Europa, Azië en Afrika in hef midden van die schijf. In de 1 2e eeuw ontdekte men opnieuw het

Tijdschriftenbank Zeeland

Den Spiegel | 1992 | | pagina 2