3
bominslag op de Badhuisstraat bij de Paul
Krugerstraat en brand op Bellamypark door gra
naatinslag. Ik roep mijn man en die zegt dan
ga ik eens kijken. Ik zei: dat kan niet want je
mag niet op straat maar ik ga de kinderen wek
ken en aankleden want dan kunnen we weg als
er hier iets gebeurt. We zitten om 3 uur alle vier
rond de tafel met onze beste spullen aan en een
koffertje te wachten op dingen die komen
gaan. Er gebeurde nog niets. Na een half uur
zegt mijn man: Ik ga terug in mijn bed en zo valt
het eerste schot. Het was of de hel losbarstte. Ik
ben nog nooit zo gauw beneden geweest met
de kinderen en de kast in onder de trap met als
licht een knijpkat bij ons. We hebben 3-4 maal
geprobeerd bij slager De Badts te komen
Daar was een goede kelder maar het zou zelf
moord zijn. Overal vlogen stukken gloeiend
ijzer dus weer maar terug in de kast. Daar heb
ben we 2 1/2 uur gezeten en je hoorde hele
huizen instorten, o.a.'t hoekje Salomé - De Klok
en 't hoekje van Althy de ijzerhandel, en mijn
man maar roepen. Wij komen er door. Dit is de
landing.
Om half zeven begon de beschieting wat te
luwen en waagden we ons met pannen op ons
hoofd langs de muur naar De Badts. Door de
Vrijgang -het achteruit- kwamen we bij De Badts.
Daar zaten 80 mensen in de kelder. Hoe die
daar gekomen waren is me nog steeds een
raadsel. Ook mijn man zijn broer, vrouw en
dochter waren daar naar toegegaan want dat
was naast de bakkerij. Na een kwartier zei mijn
zwager: "Stil, ik hoor juichen". We keken hem
ongelovig aan maar waren toch nieuwsgierig
en slopen naar de voordeur aan de
Walstraatkant. De deur open en naar buiten.
Opeens hoor ik: "Go in, very dangerous" Ik
juichte net zo hard toen en riep: "Daar zijn onze
bevrijders". Hij kwam even aan de deur en zei
dat ze geland waren in de haven bij de molen
en op Westkapelle, de vrijmaking van de weg
naar Antwerpen.
Terwijl we nog steeds stonden te parlevinken ('t
was zo vreemd ineens Engels te horen) horen
we: "Gvd, Badts, V.d. Linde zijn jullie hier nog?"
Wij turen, "'t Was een Engels officier dachten
we," zei hij. Ken je inspecteur Nahuys niet meer.
Dat was een inspecteur van Politie maar was al
4 maanden zoek. Toen begrepen we waarom
Hij kwam met een troepje van 20 man, denk ik,
en ging door zijstraatjes richting Betje
Wolffplein. De tweede Hollander was Rekkers,
een echte Vlissinger ook met een troepje. De
Karakteristiek beeld van
Vlissingen rondom de
bevrijding: de 214 in aan
bouw boven de stad en
verwoestingen door bomin
slagen. Foto collectie
Gemeentearchief
DEN SPIEGEL
