9 DE BOEKENSPIEGEL. AAFKE VERDONK-RODENHUIS Groot was dan ook de verontwaardiging bij velen toen bleek dat een projektontwikkelaar plannen had dit unieke pand te slopen. Inmiddels loopt een door de stichting Stadsherstel Vlissingen aangezwengelde proce dure om het Wooldhuis tot monument te verkla ren. Gemeente en Provincie zijn hiermee kortge leden ql accoord gegaan. Dat daarmee net pand definitief van sloop is gered, is echter een voorbarige conclusie. De berichten in de pers zijn vooralsnog te optimistisch. Daarom is de Stichting Wooldhuis Vlissingen opgericht. Deze stichting wil voorkomen dat het Wooldhuis toch nog gesloopt gaat worden. Omdat we zeker weten dat het lot van het Wooldhuis u (als Vriend van het Stedelijk Museum en het Gemeentearchief en dus als vriend van Vlissingen) ter harte gaat, willen we u graag nader over onze plannen informeren. Vandaar dat u in dit nummer van Den Spiegel een informatie-folder aantreft. Wat heeft het thema van deze Spiegel Beeldenmet boeken te maken? Eigenlijk van alles. Het is mogelijk een boek te schrijven over Beelden in Vlissingen", maar ook met woor den kun je een beeld maken, voor iemand als het ware een standbeeld oprichten. In de vorige Spiegel heb ik het boek "De zee woont in ons huis" van Tina Keller genoemd. Dit boek geeft een prachtig beeld van onverzette lijkheid, het tekent de bewoners van Walcheren die zich niet lieten verjagen door het water, maar gewoon doorgingen en de draad weer oppakten. Een boek dat een gedenkteken is. Een heel ander boek: "Woelwater" van Helene van Woelderen, met als ondertitel "Een leven van overwinning" geeft een beeld van C.A.van Woelderen, burgemeester van Vlissingen, 1919-1945. Helene van Woelderen richt in dit boek een standbeeld op voor haar vader. Ze geeft tevens een boeiend beeld van een perio de uit de geschiedenis van Vlissingen. Een boekje dat letterlijk over beelden gaat is "sfraatBEELD", een uitgave uit 1993 van de stichting "straatBEELD". Deze stichting is opge richt om aandacht te vragen voor eigentijdse sculptuur op Walcheren. Het boekje geeft een verhaal in foto's en tekst van Nico Out Het biedt interessante achtergrondinformatie over beeldende kunst in de openbare ruimte. Nico Out gaat in op het verschil in de historie van Middelburg en Vlissingen en wat dat bete kent voor bebouwing, architectuur. Hij geeft een overzicht van af de Romeinse tijd tot aan onze tijd. Beelden die nu nog zeer nadrukkelijk aanwezig zijn, als het beeld van Michiel de Ruyter op de Boulevard dateren uit de vorige eeuw, toen men bij het maken van standbeelden teruggreep op het heroische verleden om de natie inspiratie en zelfbewustzijn te bieden. Andere herdenkingste kens uit die tijd zijn een gedenksteen voor Marnix van Sint Aldegonde op de begraaf plaats van West-Souburg en een buste van Pieter Louwerse, onderwijzer en schrijver van jeugdboeken, op het Oranjeplein. Ook de fon tein voor Befje Wolff en Aagje Deken op het Bellamypark moet in dit kader worden geplaatst. Na de tweede Wereldoorlog werden er nogal wat gedenktekens geplaatst. In 1990 plaatste men op verschillende plaatsen op Walcheren moderne oorlogsmonumenten. Op de Nolledijk in Vlissingen is dit een sculptuur van Man Boeyen. Via een beschrijving van expressiviteit naast naturalisme, expressieve vormentaal waar bij David Vandekop wordt genoemd, komt de auteur tot een schets van richtingen in de moder ne beeldhouwkunst, waarbij het gaat om onder zoek naar de mogelijkheden van het pure beeld. Het hoofdstuk "Waar komen ze vandaan" ver telt kort hoe de beelden, die zeker in Vlissingen zeer aanwezig zijn, er zijn gekomen. De DEN SPIEGEL

Tijdschriftenbank Zeeland

Den Spiegel | 1995 | | pagina 13