9
DE BOEKENSPIEGEL.
AAFKE VERDONK-RODENHUIS
Groot was dan ook de verontwaardiging bij
velen toen bleek dat een projektontwikkelaar
plannen had dit unieke pand te slopen.
Inmiddels loopt een door de stichting
Stadsherstel Vlissingen aangezwengelde proce
dure om het Wooldhuis tot monument te verkla
ren. Gemeente en Provincie zijn hiermee kortge
leden ql accoord gegaan. Dat daarmee net
pand definitief van sloop is gered, is echter een
voorbarige conclusie. De berichten in de pers
zijn vooralsnog te optimistisch.
Daarom is de Stichting Wooldhuis Vlissingen
opgericht. Deze stichting wil voorkomen dat het
Wooldhuis toch nog gesloopt gaat worden.
Omdat we zeker weten dat het lot van het
Wooldhuis u (als Vriend van het Stedelijk
Museum en het Gemeentearchief en dus als
vriend van Vlissingen) ter harte gaat, willen we u
graag nader over onze plannen informeren.
Vandaar dat u in dit nummer van Den Spiegel
een informatie-folder aantreft.
Wat heeft het thema van deze Spiegel
Beeldenmet boeken te maken?
Eigenlijk van alles. Het is mogelijk
een boek te schrijven over Beelden
in Vlissingen", maar ook met woor
den kun je een beeld maken, voor
iemand als het ware een standbeeld
oprichten.
In de vorige Spiegel heb ik het boek "De zee
woont in ons huis" van Tina Keller genoemd. Dit
boek geeft een prachtig beeld van onverzette
lijkheid, het tekent de bewoners van Walcheren
die zich niet lieten verjagen door het water,
maar gewoon doorgingen en de draad weer
oppakten. Een boek dat een gedenkteken is.
Een heel ander boek: "Woelwater" van Helene
van Woelderen, met als ondertitel "Een leven
van overwinning" geeft een beeld van C.A.van
Woelderen, burgemeester van Vlissingen,
1919-1945. Helene van Woelderen richt in dit
boek een standbeeld op voor haar vader. Ze
geeft tevens een boeiend beeld van een perio
de uit de geschiedenis van Vlissingen.
Een boekje dat letterlijk over beelden gaat is
"sfraatBEELD", een uitgave uit 1993 van de
stichting "straatBEELD". Deze stichting is opge
richt om aandacht te vragen voor eigentijdse
sculptuur op Walcheren. Het boekje geeft een
verhaal in foto's en tekst van Nico Out
Het biedt interessante achtergrondinformatie
over beeldende kunst in de openbare ruimte.
Nico Out gaat in op het verschil in de historie
van Middelburg en Vlissingen en wat dat bete
kent voor bebouwing, architectuur. Hij geeft een
overzicht van af de Romeinse tijd tot aan onze
tijd.
Beelden die nu nog zeer nadrukkelijk aanwezig
zijn, als het beeld van Michiel de Ruyter op de
Boulevard dateren uit de vorige eeuw, toen men
bij het maken van standbeelden teruggreep op
het heroische verleden om de natie inspiratie en
zelfbewustzijn te bieden. Andere herdenkingste
kens uit die tijd zijn een gedenksteen voor
Marnix van Sint Aldegonde op de begraaf
plaats van West-Souburg en een buste van
Pieter Louwerse, onderwijzer en schrijver van
jeugdboeken, op het Oranjeplein. Ook de fon
tein voor Befje Wolff en Aagje Deken op het
Bellamypark moet in dit kader worden
geplaatst.
Na de tweede Wereldoorlog werden er nogal
wat gedenktekens geplaatst. In 1990 plaatste
men op verschillende plaatsen op Walcheren
moderne oorlogsmonumenten. Op de Nolledijk
in Vlissingen is dit een sculptuur van Man
Boeyen. Via een beschrijving van expressiviteit
naast naturalisme, expressieve vormentaal waar
bij David Vandekop wordt genoemd, komt de
auteur tot een schets van richtingen in de moder
ne beeldhouwkunst, waarbij het gaat om onder
zoek naar de mogelijkheden van het pure
beeld.
Het hoofdstuk "Waar komen ze vandaan" ver
telt kort hoe de beelden, die zeker in Vlissingen
zeer aanwezig zijn, er zijn gekomen. De
DEN SPIEGEL