Hoofdstuk TV:
De bijkeiT aan de Singel
Het aantal kerkgangers groeide en de kerk
werd door de parochianen zo veel mogelijk
verfraaid. Dit nam niet weg dat voortdurend
herstellingen gedaan moesten worden, want
in de loop der tijd kwam men toch tot repara
ties die veel geld kostten. De Belgen, die een
groot deel der parochie vormden, hebben
daar zeer veel aan bijgedragen. Zij maakten,
samen met de Nederlandse katholieken,
ongeveer 25% van de bevolking uit. Uit de
notulen van de kerk blijkt dat de kerk aan de
Pottekaai steeds verder verouderde en dat
zelfs reparatie te veel zou gaan vergen. Men
had tijdens de bouw zout water gebruikt uit
de Pottekaai, waardoor de muren steeds
opnieuw last hadden van zoutuitslag. Ook
wist men dat de Pottekaai gedempt zou wor
den. Dus ging men uitkijken naar een nieu
we plaats. Dit werd niet direct gevonden en
ook waren de mensen die reeds jaren kerk
ten aan de Pottekaai niet van plan hun kerk
te verlaten.
geheel vrijstaand kunnen worden gebouwd
en indien de gemeente daar een park rond
wilde leggen, had zij nu de gelegenheid. Tot
zover ging alles naar wens. Alleen de finan
ciële positie was verre van ideaal. Een schen
king van een onbekende, van 36.000 gulden,
bracht de nodige verlichting voor de bouw
commissie.
De "bij"kerk aan de Singel uit 1911
Begin 20e eeuw breidt de stad zich uit. Aagje
Dekenstraat, Glacisstraat en Scheldestraat
zijn aangelegd en men is begonnen met de
zijstraten er omheen. Het kerkbestuur gaat
met de gemeente in overleg om tussen de
Bouwen Eewoutstraat en de Verkuyl
Quakkelaarstraat een stuk grond te kopen
om een kerk te bouwen. Maar toen men bijna
rond was met de gemeente en ook met het
bisdom, kwam er van de gemeente een aan
beveling om elders naar een geschikte loka-
tie te zoeken. Een wethouder had gezien hoe
men in Engeland rond de kerk een park had
laten aanleggen en dat leek hem ook een
geschikt idee voor Vlissingen. In 1905 was
men begonnen met een fonds te stichten om
de bouw van een hulpkerk te kunnen verwe
zenlijken. Nu kon men niet anders dan naar
een plek te zoeken die ten opzichte van de
bebouwing van de nieuwe straten enigszins
centraal lag. Zo kwam men uit aan de Singel
en met toestemming van de bisschop werd de
grond aangekocht. Daar zou de hulpkerk
Op 30 november 1910 werd de eerste paal
geslagen en op 25 maart 1911 de eerste steen
gelegd door de Deken van Zeeland. Op 19
december 1911 werd de kerk ingewijd. De
plechtige consecratie wordt op 2 juni 1913
gedaan door de Bisschop van Haarlem,
mgr. Callier. De kerk werd toegewijd aan
Onze Lieve Vrouw van de Heilige
Rozenkrans. De altaarbenodigdheden wer
den geschonken door verschillende afdelin
gen van de Vereniging ter ondersteuning van
behoeftige kerken. Interessant in dit ver
band is het feit dat Mgr. Callier in 1849 in
Vlissingen werd geboren als zoon van
Josephus Callier, een Belgische loods. Door
de oorlog die in 1914 uitbrak kwamen er zeer
veel Belgische vluchtelingen naar Vlissingen
en was men met deze hulpkerk gebaat. In
die tijd kwam het voor dat er soms wel veer
tig priesters aanwezig waren. Even heeft
men toen door de hoeveelheid geestelijken
die er waren in beide kerken zes missen per
dag gedaan. Dat gaf voor de parochie veel
extra werk en vooral veel improvisatie om
iedereen tevreden te stellen. In 1914 werden
door Pastoor Vernieuwe drie gebrandschil
derde ramen aan de kerk geschonken en in
1919 gaven door de Belgische parochianen
18
Den Spiegel, oktober 1995
