Hoofdstuk V: De parochiekerk
aan de Singel
kerk kreeg als naam de St. Martinuskerk,
dit omdat vroeger St. Martinus de parochie-
heilige is geweest. Het kerkbestuur maakte
zich in die dagen sterk voor een gescheiden
mannen- en vrouwenzijde in de kerk.
Na de inwijding van de vernieuwde en ver
grote O.L.V. kerk kon men overgaan tot de
sluiting van de St. Jacobuskerk aan de
Wilhelminastraat. In werkelijkheid is dit
niet van een leien dakje verlopen. In de
notulen van het kerkbestuur kan men lezen
dat dit gepaard ging met heel veel strubbe
lingen. Deze liepen zeer hoog op, zo zelfs dat
de kerkmeesters de toestemming tot slopen
aan de pastoor gaven maar de andere dag
weer ongedaan wilden maken. Men schreef
aan de bisschop, dreigde met aftreden en dit
is door sommigen ook gedaan.
Men probeerde voor de kerk kopers te vin
den, maar helaas waren er geen gegadigden
en men besloot de kerk te laten slopen zodat
op die plaats huizen gebouwd konden wor
den. Een sloper was bereid de kerk gratis te
slopen en nog 1250,- toe te geven. Er werd
met deze sloper een contract afgesloten.
Halverwege de sloop kreeg de sloper, de heer
Van Hecke, een ongeluk en vroeg 425,-
terug van de 625 gulden die hij reeds gestort
had, daar hij anders zijn werknemers niet
kon betalen. Het kerkbestuur ging hier niet
mee akkoord, omdat hij bij de sloop de grote
klok van de St. Jacobuskerk had laten ver
dwijnen. De sloper kwam voor de rechter en
de officier van justitie ging in hoger beroep
en wederom won de sloper. Het kerkbestuur
wilde nu met de sloper eerst zwart op wit
afspreken hoe het nu verder moest met de
sloop, de klok en het uurwerk, daar hiervan
nogal wat ontbrak. Na veel geharrewar
kwam men toch tot een akkoord. Via via
kwam de klok toch weer terug bij de pasto
rie. Uiteindelijk is de St. Jacobuskerk
geheel gesloopt en staat er nu een flatge
bouw op deze plaats.
Dan komen de donkere jaren van de Tweede
Wereldoorlog. In de oorlogstijd kent men tal
van bombardementen in Vlissingen en een
groot deel van de bevolking is verhuisd naar
Eerste kerkje in Oost Souburg, gebouwd in 1938
22
Den Spiegel, oktober 1995
