daarboven een peervormige bekroning, dus
de vorm die wij nu nog kennen.
Het charmante vieringtorentje werd helaas
in 1751 afgebroken en is nooit meer terugge
komen, waardoor het evenwicht in het sil
houet is verbroken.
In 1566 woedde ook in Vlissingen de
Beeldenstorm, maar gelukkig konden veel
kerkschatten in veiligheid worden gebracht.
"In Aprilletje zes verloor Alva zijn fles" en
ging Vlissingen over naar de Prins van
Oranje en de kerk over naar de protestantse
eredienst. Men heeft vier eeuwen geprobeerd
Zeelandiae Discriptio 1548
de naam te veranderen in "Grote Kerk" maar
in Vlissingen is dat nooit gelukt zodat ieder
een nog steeds spreekt over de Sint
Jacobskerk. Misschien dat een volgende
generatie nog mee mag maken dat de Sint
Jacobskerk weer de algemeen Christelijke
kerk van Vlissingen wordt.
Waarom Sint Jacob?
De keuze van de heilige Jacobus de meerdere
tot schutspatroon is niet zo verwonderlijk.
De apostel Jacobus en zijn broer Johannes,
zonen van Zebedeus, waren eenvoudige vis
sers en werden door Jezus geroepen om Hem
te volgen en dat zal in het vissersdorp
Vlissingen de gelovigen wel aangesproken
hebben.
Ten tweede sprak Sint Jacob in die tijd
geweldig tot de verbeelding.
Rond 1285 vertaalde Jacob van Maerlant in
zijn Spiegel Historiael het verhaal van Jacob
in het Nederlands. De legende begint in
Galicië, in noordwest Spanje, bij Kaap
Finisterre, waar het lichaam van Sint Jacob
aan land zou zijn gebracht en begraven.
Daarmee kreeg Spanje een graf van een
apostel op zijn grondgebied, een heel belang
rijke, en kon daarmee als bedevaartsoord
gaan wedijveren met Jeruzalem met het graf
van Jezus en met Rome met de graven van
Paulus en Petrus. Het was een geweldige
opsteker voor Spanje dat in een langdurige
strijd was gewikkeld met de mohamedaanse
"Moren", die al eeuwenlang het zuiden van
Spanje bezet hielden. Op religieus gebied
werd Santiago de Compostella in de middel
eeuwen het belangrijkste bedevaartsoord in
West Europa, maar in Spanje zelf groeide
Sint Jacob uit tot een ware volksheld, die
gezeten op zijn witte paard, een bezielend
symbool werd in de strijd tegen de Moren
met de strijdkreet: Santiago Matamoros,
heilige Jacob de Morendoder. De band tus
sen Spanje en de Lage Landen zorgde ervoor
dat ook hier Sint Jacob werd vereerd als de
ridder tegen de Moren en de ketters.
De uitbeelding van Sint Jacob.
Bij de uitbeelding van Sint Jacob de meerde
re vindt er een merkwaardige omkering
4
Den Spiegel, oktober 1995
