op zich te nemen. Gevel en interieur. De ver
bouwing was in 1956 klaar.
De apotheek groeide. Er moest een "achter
uitgang" voor de aanvoer van de geneesmid
delen komen. Het gaf te veel moeilijkheden
de pakketten door de apotheek met wachten
de patiënten te loodsen. Daarvoor werd het
hofje Van Verre in de Hobeinstraat aange
kocht. Hobeinstraat 13 t/m 29. Een prachti
ge oplossing.
Het hofje werd bewoond door "oude van
dagen". Deze eruit zetten was moreel niet
verantwoord. Dus wachten tot de huisjes
leegkwamen. Daar ging enige tijd mee heen,
maar uiteindelijk was het zover. Het hofje
kon worden aangepakt. Het werd met
behulp van aannemer C. Boone in oude stijl
herbouwd. Het is een nu niet weg te
denken open deel van de apotheek.
Groothandelaren en vrachtrijders
brengen er dagelijks de nieuwe
geneesmiddelen en nemen het leeg
staande goed mee terug. Er wordt
koffie en thee gedronken, de middag
pauze doorgebracht en kleine recep
ties gehouden.
Wij waren vaak verbaasd, dat zoveel
mensen het hofje opliepen en vertel
den: "Hier zijn wij geboren. Hier heb
ben wij als kind gespeeld. Hier heb
ben wij gewoond". Bij navraag bleek
dat in één huisje, dat wij nu niet
meer verhuren 'omdat het zo klein is',
vroeger een gezin met 9 kinderen had
gewoond. "Waar sliepen die dan?"
vroeg ik. "Op zolder naast elkaar op
de grond".
Aan het einde van het hofje stond een
meidoorn, die zo groot was dat men in
eerste instantie niet wilde geloven
dat het een meidoorn was. Zijn
ouderdom was onbekend. Toen
mevrouw Vis er als kind, van het
woonhuis op uitkeek, was hij al groot.
Door een storm ontwortelde de mei
doorn en moest worden gerooid. Iets
dat de apotheker niet zo maar accep
teerde. Er kwamen zelfs boomchirur
gen bij en even leek het, dat de oude
boom het toch nog zou redden.
Helaas, na drie jaar ging hij echt ter
ziele.
Van de Sande ging vol ijver aan de gang en
de wederopbouw was begonnen. Er kwam
weer schot in de apotheek. Vlissingers, tij
dens de oorlog geëvacueerd, kwamen terug.
Er waren weer patiënten.
Onder zijn bezielende leiding werd de apo
theek farmaceutisch op orde gebracht.
Mevrouw Vis, blij dat de apotheek van haar
vader niet verloren was gegaan, wilde hem
wel aan Van de Sande verkopen. Deze maak
te hiervan graag gebruik en zo werd de apo
theek na enkele jaren zijn eigendom.
Hij had inmiddels de woning naast de apo
theek aangekocht en kon nu met de bouw
van een nieuw, groter pand beginnen, het
architectenbureau prof. ir. J.G. Berghoef
ir. H. Klarenbeek was bereid de verbouwing
Hofje van Verre in de Hobeinstraat
foto: B.S. van de Sande-Swart
14
Den Spiegel, januari 1996
