Stadsvernieuwing in Vlissingen
Ronald den Broeder
fVlissingen vernieuwt verder'is een kreet die je hier en daar in gemeentelijke rap
porten of publicaties tegenkomt. Dat vernieuwen is inmiddels al zo'n 25 jaar bezig.
Begin 70-er jaren werd het fenomeen stadsvernieuwing geïntroduceerd. De periode
daarvoor, de 50-er en 60-er jaren, was een tijd van wederopbouw. De Nederlandse
steden groeiden sterk en overal aan de stadsranden verschenen nieuwbouwwijken
met flats en eengezins rijtjeshuizen.
Restauratie Groenewoud, foto 1980
Het Vlissingse Paauwenburg en Wester-
zicht zijn typische voorbeelden van na-oor-
logse woningbouw. De trent was vooral veel
bouwen en in een zo hoog mogelijk tempo.
Er was een groot woningtekort en kwaliteit
en energie-zuinig bouwen waren zaken die
pas veel later aan de orde kwamen.
Dit betekende voor veel steden een leegloop
van oude wijken en binnensteden. Het
gevolg was leegstand en verpaupering. De
70-er jaren bracht hierin een kentering. De
gemeentebesturen werden met de sterke
achteruitgang van de binnensteden gecon
fronteerd met alle bijbehorende sociale pro
blemen. Op rijksniveau werd het beleid ver
anderd en er kwamen subsidies voor
woningverbetering en stadsvernieuwing.
Ook in Vlissingen begon een proces van
stadsvernieuwing op gang te komen. Onder
de toenmalige wethouder Frits Smit en
later onder wethouder Willem Wisse wer
den de voor-oorlogse woningbouwcomplexen
als 'Oud Goed Wonen', 'Tuinstad' van de
vroegere woningbouwvereniging Gemeen
schappelijk Belang en Het Fort van de VW
onder handen genomen. In navolging van
Middelburg en andere monumentensteden
werden in de binnenstad de eerste grote res
tauratieprojecten gerealiseerd in het
Groenewoud en het Plein Vierwinden.
De 80-er jaren was de tijd dat het stadsver
nieuwingsbeleid zich op de binnenstad van
Vlissingen richtte. En er was nogal wat te
doen in de stad. Bij een inventarisatie tij-
2
Den Spiegel, april 1996
