De reiziger AH. van Dijk Een reiziger blijft een reiziger. Hij komt ergens aan of hij vertrekt. In vroeger eeuwen moest je daarvoor aan het Groot- of Westerhoofd zijn. Daar kwamen de beurt schippers aan en daar kon men overgezet worden naar de overkant of naar de schepen die op de Reede lagen te wachten op een gunstige wind voor een oversteek naar verre landen. Tegenwoordig komt men aan op het N.S. -station of men komt over de weg. In beide gevallen is het eerste waar men op let het plaatsnaambord. In vroeger tijden was dat precies hetzelfde, maar omdat veel reizigers nog niet zo goed konden lezen was er op de kop van het Westerhoofd een smeedijzeren Vlissingse fles geplaatst en voor de twijfelaars was er bovendien nog een Vlissingse fles afgebeeld op de sluitsteen boven de Keizerspoort die toegang tot de stad gaf. Ik hoop het nog mee te maken dat er opnieuw een smeedijzeren Vlissingse fles op de kop van het Westerhoofd wordt geplaatst. Stevig verankerd in de betonnen vloer van de Torpedobunker. Willen we er om wedden dat die fles een graag gefotografeerd object zal wor den Vooral als bij storm de woeste golven er doorheen bruisen Zullen we daarom de Vlissingse fotografen niet eens vragen of ze dat niet willen sponsoren Er zouden wat bezwaren van de kant van de scheepvaart zijn, zegt men, maar het Windorgel op de kop van de Nolledijk dan Er zijn nog meer overeenkomsten tussen vroeger en nu. Uiteraard de stationsklok. Voor het gemak van de reiziger was er op het Westerhoofd een zonnewijzer geplaatst. In de Walcherse Arcadia'van Dominee Gargon uit 1715 staat te lezen: en die zonnewijzer, die nu bijna een manslengte hoog is, staat niet alleen dikwijls met golven bedekt, maar is nog onlangs afgeslagen en, gelijk gij zien kunt, daarom vernieuwd". Dat maakte ons nieuwsgierig. Laat nu op een oude gravure van de Vlissingse kaperkapitein Nicolaas Jarry uit 1782 het Westerhoofd te zien zijn met zowel de smeedijzeren fles als de vernieuwde zonnewijzer. Dergelijke vondsten maken de geschiedenis zo actueel. Wilt u nog een parallel met het station? In 1584 wordt beschreven dat er in het Keizers- bolwerk een stalletje is waar men fruit kan kopen voor onderweg, zoals nu in de stationshal. Op een bekende gravure van Adriaan van de Venne is op het Westerhoofd een bord te zien met een richtingwijzer in de vorm van een handje, Wat zou ik graag weten wat er op dat bord te lezen stond, dan voel ik me echt als een reiziger uit vroeger eeuwen, die Vlissingen bezoekt. 20 Den Spiegel, april 1996

Tijdschriftenbank Zeeland

Den Spiegel | 1996 | | pagina 20