Van een oud-voorzitter
Willemien van Nassau-Damen
Door de redactie van Den Spiegel is aan mij gevraagd om wat herinneringen op te
halen. Laat ik maar bij de oprichting beginnen. Eind 1981 kwamen er op verzoek
van de conservator een aantal mensen bij elkaar die geïnteresseerd waren in het
Stedelijk Museum van Vlissingen. Zij zouden het eerste bestuur gaan vormen: Dhr.
Groote, Dhr. Kloeg als penningmeester, Mevr. E. Sauer had het secretariaat en
ondergetekende was de voorzitter. De conservator zat uiteraard ook in het bestuur.
Wij kwamen tijdens de vergaderingen beneden in de kelder bij elkaar. Daar was de
rechter ruimte ingericht als een oude kamer met antieke stoelen uit het oude stad
huis. Het rook er altijd muf.
Beneden in die kelder van het museum werd
de grondslag gelegd voor wat nu 'de
Vrienden' zijn. Als ik in de eerste uitgave
van 'Den Spiegel'kijk, zie ik dat er tijdens de
eerste algemene vergadering op 13-3-1982
reeds 132 leden waren. Dhr. Kloeg deed een
oproep voor een derde redactielid, want ook
toen al was er een redactie voor: 'Den
Spiegel'.
Onze activiteiten bestonden o.a. uit lezingen
die in die tijd druk bezocht werden. Allerlei
onderwerpen kwamen aan de orde. De leer
lingen van de muziekschool traden regelma
tig op. Velen van u zullen zich zeker nog de
Kerst Inn(s) herinneren die werden gehou
den in de grote zaal. Verschillende keren
deden de scholen er aan mee. Ik herinner
mij nog heel goed dat een groep kinderen
een kersttoneelstukje opvoerde. Het zoontje
van één van onze bestuursleden deed ook
mee en stelde een engeltje voor, terwijl hij in
werkelijkheid een klein ondeugend jongetje
van vier jaar was. De grote zaal zat altijd
vol, er moesten zelfs kaartjes voor verkocht
worden waarbij wij hulp kregen van de VW.
De grote zaal in het museum werd geheel in
kerstsfeer gebracht door Mariette v.d. Sluis.
Er traden verschillende leerlingen op van de
muziekschool die nu zijn opgegroeid tot zeer
bekende mensen: denkt u b.v. maar aan
Marianne de Boer, Maurice Heugen en
Wilma Eekman.
Een andere activiteit die er uitspringt is de
restauratie van 'De Tromp'. Deze restaura
tie heeft bijna vijfjaar geduurd.
Een grote aanwinst voor het museum was
de woning Den Spiegel naast het museum.
De conservator klaagde regelmatig over
ruimtegebrek. De kans kwam toen de con
cierge dhr. Geense ging verhuizen. De
Vrienden hebben via vele brieven naar de
gemeente Vlissingen en de leden van de
gemeenteraad gedaan gekregen dat het
leegstaande pand Bellamypark 21 bij het
museum kwam. Dit is voor mij één van de
hoogtepunten geweest tijdens mijn voorzit
terschap.
In deze tijd werd ik gevraagd als bestuurslid
van de landelijke federatie van vriendenver
enigingen. Deze 'baan' heb ik zes jaar met
veel plezier gedaan en ik heb geprobeerd
Vlissingen te promoten.
Het bovengenoemd bestuur vroeg eens of ik
wel 's avonds terug naar Vlissingen kon en
hoeveel boten ik dan moest nemen voor ik
thuis was.
Ons kwartaalblad 'Den Spiegel' heeft vele
keren model gestaan voor nieuwe vrienden
verenigingen in Nederland.
Vanaf deze plaats wil ik de toenmalige reac
tieleden nogmaals een compliment geven.
Dat wij als vriendenvereniging nog meer
deden, ziet u als u op de Nieuwendijk loopt.
U ziet dan het geschenk van 'De Vrienden'
aan de gemeente Vlissingen in de vorm van
het monument van Betje Wolff: de envelop
pe die dicht en daarna opengaat. Jammer
dat door vandalisme de plaquette waarop
4
Den Spiegel, maart 1997