den verworpen.
Op 1 augustus eindigde deze de wapenstil
stand en in een tiendaagse veldtocht werden
achtereenvolgens het Belgische Maas- en
Scheldeleger verslagen.
Toen vervolgens een Frans leger op het
toneel verscheen ontruimde Koning Willem
het strijdtoneel, waarop ook de Fransen zich
terugtrokken.
Er kwam een voor Nederland gunstiger
regeling (de 24 artikelen van oktober), die de
inmiddels tot koning ingehuldigde Leopold I
met moeite door het Congres kreeg.
Koning Willem I schatte de situatie niet goed
in en bleef net zo lang weigeren deze rege
ling te aanvaarden tot de grote mogendhe
den ingrepen met een blokkade, het in
beslag nemen van Nederlandse koopvaardij
schepen in Engelse en Franse havens en de
verovering van de Citadel van Antwerpen
door een sterk Frans leger (30 november -24
december 1832).
Met de overeenkomst van Londen van mei
1933 werd het conflict met de grote mogend
heden bijgelegd, maar het duurde nog tot
april 1838 alvorens de Koning met een voor
Nederland ongunstiger regeling akkoord
ging. In april 1839 kwam tenslotte het
definitieve vredesverdrag tot stand.
Tegen de achtergrond van de hierboven
geschetste politieke ontwikkelingen speel
den zich de gevechten af, waarin het perso
neel van de 'Zeemagt' verzeild raakte: de
gevechten bij het begin van de opstand
(oproer Brussel, bombardement Antwerpen),
kortom van 25 augustus - 27 oktober 1830,
de gevechten in de maand augustus 1831
(opzegging wapenstilstand, tiendaagse veld
tocht) en de gevechten rond de Citadel van
30 november - 24 december 1832. In beide
tussenliggende perioden werd er onderhan
deld of heerste er een wapenstilstand, hoe
wel er toen ook incidenten voorkwamen
waarvan het meest geruchtmakende het op 5
februari 1831 met vriend en vijand opblazen
van de in Antwerpen aan lager wal geraakte
zeilkanonneerboot nr. 2 door Van Speijk was.
Monumenten Personeel Z.M. Zeemagt
Ter plaatse van het plantsoen tegenover het
Ziekenhuis, tussen de Koudekerkseweg en
de Julianalaan, bevond zich vroeger de
'Oude Begraafplaats', die in 1907 werd geslo
ten en bij de inundatie van Walcheren in
1944 werd verwoest-
Bij de daaropvolgende ontruiming werd een
uitzondering gemaakt voor een aantal
monumenten, die van historisch belang wer
den geacht, waaronder de vijf grafmonumen
ten van het marinepersoneel dat een rol
speelde bij de Belgische Opstand en hier zijn
laatste rustplaats vond, t.w.:
1. Een voor die tijd typisch monument, ter
nagedachtenis aan de op 27 oktober 1830
dodelijk gewond geraakte opvarenden van
Zr. Ms. korvet Komeet, toen direct na het
'Staakt het vuren' volgend op de beschieting
van Antwerpen, van Belgische zijde nog een
salvo werd afgegeven (afb. 1).
De centrale hoge zuil werd 'uit vriendschap
en achting' opgericht door de commandant
en officieren ter nagedachtenis van LTZ 2
Justus Klinkhamer, terwijl op de flankeren
de kubusvormige steentjes staat vermeld dat
deze door de medeschepelingen van de omge
komen kwartiermeester Johann Clemenz
Kreijenburg en de bootsmansmaat Peter
Hartz werden opgericht.
Zr. Ms. Komeet, in september uit de Oost
1. Momument voor de omgekomenen aan
boord van de Zr. Ms. Komeet.
foto L.J. Antonides)
Den Spiegel, april 1998
3
