De 'Ramp op de in 1897
Ary Ceelen
In de vóóroorlogse jaren logeerde ik tijdens de schoolvakanties dikwijls in
Vlissingen bij mijn grootmoeder, de weduwe Dora de Jonge-Visser. Zij had een
oude woning in de Oranjestraat. Ze kon goed dramatische zeemansverhalen ver
tellen waarbij je de zeilen hoorde klapperen in de wind.
Sloeproeiers van het Belgische en Nederlandse loodswezen in actie, ca. 1910.
(foto Dert)
Een van die verhalen was de ramp met een
Nederlandse loodssloep (in 1897) op de ree-
de voor Vlissingen, waarbij mijn grootvader,
Pieter de Jonge, was verdronken.
De 'kleurrijke' vertelsels van mijn grootmoe
der werden door de jaren heen nogal gero
mantiseerd, maar wat er vroeger eigenlijk
precies met mijn grootvader was gebeurd is
mij toen nooit duidelijk geworden. Totdat ik
als 'vutter' tijd kreeg om een en ander eens
uit te zoeken. Zwervend door krantenartike
len uit die tijd in het archief van de PZC,
speurend naar oude foto's in het Ge
meentearchief en via een belegen perso
neelsdossier in het archief van het
Loodswezen, werd het beeld van de 'Ramp'
ineens helder. Na ruim honderd jaar is het
misschien toch wel aardig om het 'ware ver
haal' eens te vertellen.
Daar drijft een lijk!...
Maar eerst even een paar details uit het fan
tasierijke verhaal zoals mijn grootmoeder
het vertelde: '...je grootvader was een sterke
man die graag loods wilde worden zoals zijn
broer Markus. Hij kon goed zwemmen en
juist daarom is hij verdronken, want ze heb
ben eerst de mensen gered die niet konden
zwemmend). Hij probeerde nog naar het
14
Den Spiegel, april 1998