feren en de afwerking van de gemaakte
opnamen brachten creatief vertier. De film
werd als vormings- en discussiemedium
gebruikt. Saamhorigheid en teambuilding
kwamen aan de orde in vakantiekampen
in Hedenesse, Veere en Serooskerke
(Schouwen-Duiveland). Ook na afloop van
de soosavonden groeide er een band tussen
de oudere leiding en de jeugdige zelfbe-
stuurders. Op zulke momenten ging er wel
eens een oudere achter de discotafel en liet
de jongeren 'genieten' van zijn muziek
keus. Zo hoorden jongeren bijvoorbeeld
voor het eerst Glenn Miller of Louis
Armstrong.
De ontmoeting met Franse, Duitse en
Molukse jongeren bracht de jeugdige Vlis-
singers in aanraking met andere culturen.
De Walk-Inn was vele jaren een ontmoe
tingscentrum voor de Vlissingse jongeren
en bood een eigen programma, door de
tijdsgeest verschuivend van instuif naar
pop- en kleinkunstpodium. Dit alles was
mogelijk door de enthousiaste inbreng van
tientallen vrijwilligers, ouderen, maar
vooral ook jongeren.
Programmering
Bij de programmering van de instuifavon-
den in Het Anker nam muziek ook al een
grote plaats in. Meedeinend op het succes
van de rock roll en van The Shadows,
ontstond in 1963 de 'huisband' The Satel
lites (eerst The Jets, later The Crew gehe
ten) met de gitaristen Jaap van Sabben,
Wim Nieuwburg en Lex de Meester, bas
sist Evert Simonse en drummer Louis
Filius. Spoedig volgden er ook andere
bands. In de periode 1963-1968 volgde
Instuif De Sloep de bij de jongeren gangba
re muziek: rock roll, beat, blues en soul.
In bijna geen enkele periode vond zo'n
snelle ontwikkeling plaats in de vrijetijds-
uitingen van jongeren. Dit was terug te
vinden in de haardracht en de kleding,
maar ook in de muziek. Instuif De Sloep
volgde deze ontwikkelingen op de voet en
was mede smaakmakend. De verschillen
de muziekstijlen van de bands brachten
eigen fans uit Vlissingen, Souburg, Mid
delburg en de Bevelanden naar Het Anker.
Ik herinner me naast de 'huisband' nog
optredens van The Shazams, Soft boiled
eggs, Formation, Moreman's Privacy,
Mooch, Flarth, The Hobble-de-hoys, The
Night Revellers, The Blitzkickers, Clover
Leaf, The Garands en Highway 61.
Na 1968, toen de Instuif stopte, kreeg op
het Walk-Inn podium niet alleen de pop
muziek een plaats. Kleinkunst, folk en
jazz trokken ook volle zalen. Hierbij moet
opgemerkt worden dat het eigen gebouw
voor grotere evenementen gauw te klein
was. Het Anker werd nu soms een alterna
tief.
Niet alleen om de betekenis van de Walk-
Inn voor de jeugdige muziekliefhebber te
illustreren, maar ook voor de archivering
van de popmuziek in Zeeland is de publi
catie van een lijst van bands en artiesten,
die eens of meerdere keren op het Walk-
Inn podium optraden, wellicht van waar
de. In het plakboek van de Walk-Inn tot
1978 las ik over optredens van de volgende
artiesten: The Flushing Swing Band, The
Beth Cherem Singers, Vashti Bunyan,
Dimitri van Toren, Bonny St. Claire, Trio
Pim Jacobs (met Ruud Jacobs en Eric
Ineke), Cees de Jonge, Han Peekei, Eelco
Tamminga, Suddenly, Rikkert Zuiderveld
en Elly Nieman, Ernie Vann, Peter Blan-
De popgroep Flarth treedt op in Instuif De
Sloep, ca. 1967
(foto G.A. Santuz popcollectie Henk Feij)
8
Den Spiegel, oktober 2000
