'Boomrijke, brede winkelstraat met ruime stoepen': de Scheldestraat ter hoogte van de
Kasteelstraat in 1964 met rechts Apotheek Engering. (fotoarchief PZC)
Ook herinner ik me een hoge ronde ijzeren
bus, waar van boven een sliert watten uit
een gat stak. Bestemd voor een bloedstel-
ping bij het scheren? Soms had kapper
Van der Hof hulp van Jos. Die zag je
's zomers als ober werken bij Hotel Britan
nia, of je zag hem zwemmen bij het Bad-
strand in een ouderwets zwart zwempak.
Bij Van der Hof bestond een fooienpot voor
Jos. Werd Jos 'getipt' met klinkende munt,
dan riep Van der Hof: "Jos!" En dan boog
Jos als een knipmes vereerd en sprak
"Dank u wel, meneer!"
Frites met Buddy Holly
Bij Sporthuis Smit kon het door de MULO
verplicht gestelde gymnastiektenue be
trokken worden, maar mijn moeder naai
de zelf wel een witte bies op een blauwe
korte broek. En gymschoenen kocht ik bij
V&D.
Dan de textielwinkel van de Gezusters
Labruyère. Eén der gezusters is 108 ge
worden. De winkel werd overigens gerund
door mevrouw Huser. De ambachtelijke
frituur van het echtpaar Meijers bezat een
jukebox, waarin een orkestje mechanische
apen naar hartelust musiceerde. Als je
tenminste een 'plaatje draaide'. Je had er
van Freddy Quinn, Conny Froboess, Cliff
Richard, Elvis Presley en zo meer. Voor
herenmode had je Knuyt. Hielp een jonge
Hans Knuyt al niet in de winkel van zijn
vader? Nog een herenmodezaak, die van
kleermaker T.M. de Looff.
Op de hoek van de Kasteelstraat had je
Apotheek Engering aan de ene kant; er
tegenover Bakkerij Van den Ameele (later
Van de Sande). Op de hoek van de Lam-
brechtsenstraat (na 1966: de Nicolaes
Honighstraat) was nog het sigarenwinkel
tje van mevrouw en meneer Boucherie,
waar ik voor mijn opa geregeld een pakje
Orcam met rode Rizla-x betrok. Ook daar
ontmoette ik aardige mensen. De woning
van de familie Boucherie was in de winkel
achter een donker gordijn verstopt.
Verderop in de Scheldestraat had je het
Modehuis Filius, de dameskledingzaak
van wethouder I.A. Filius en de Frituur
van het echtpaar Kloet. Bij Kloet, wit jas
je, bakkersbroek en altijd getooid met een
witte baret, stond ook een jukebox. Je
kocht er frites in een puntzakje voor
15 cent. Mayonaise naar keuze: 5 cent of
10 cent voor een dubbele portie. Meestal
nam ik geen mayonaise, want dan kon ik
voor het dubbeltje een plaatje draaien.
Den Spiegel, oktober 2000
13
