Meer dan vijfhonderd fans stonden buiten
vergeefs te wachten terwijl er slechts voor
zo'n 250 mensen binnen plaats was.
Terwijl een kaartje voor de populaire zan
ger toch 17,50 kostte; voor die tijd een
aardig bedrag waarvoor je als tiener wel
even moest sparen... Een paar dagen eer
der was ook al totale gekte losgebroken
door Dave Berry in een leeuwenkooi van
Circus Boltini door de Amsterdamse bin
nenstad te laten rijden, afgeschermd voor
al te opdringerige fans. "Dat wij Berry
konden krijgen was op zich al een unicum",
aldus Prins, "tot op het laatste moment
was het onzeker of het concert wel door
zou gaan."
Hij herinnert zich nog dat het boeken van
Dave Berry in alle geheimzinnigheid moest
gebeuren.: "Ik herinner mij nog dat ik op
het postkantoor het geld moest overma
ken, 5000 Engelse pond (indertijd zo'n
slordige 40.000 gulden) maar de postbe
ambte mocht niet zeggen dat wij Berry
hadden geboekt. Een paar uur later wer
den wij al belaagd door mensen voor kaar
ten. Had hij natuurlijk toch zijn mond
voorbij gepraat." Daags voor het concert
moest overigens nog een speciale vergun
ning voor een dag worden geregeld om aan
alle faciliteiten te voldoen. Als mogelijke
uitwijklocatie had men de Scheldehal al in
gedachten, maar door de uitstekende con
tacten met politie en brandweer kon het
concert toch in La Cave worden gehouden.
Dagen na het concert staat de PZC nog vol
met ingezonden brieven onder de naam
Herrie om Berry. Er ontstaat een discussie
tussen vooral ouderen en jongeren over de
gekte rond het concert van de tienerster.
Topmuzikanten
Ook herinnert Prins zich nog de succesvol
le Beatmarathons die in zijn dancing wer
den georganiseerd:
"Die begonnen om tien uur en gingen door
tot vier uur 's nachts. Vele plaatselijke
bandjes traden daar voor het voetlicht en
later kwamen dan de bekendere nationale
en internationale groepen."
Maar ook in het nabijgelegen Concertge
bouw werden grote concerten georgani
seerd. Cuby The Blizzards, Q 65, The
Golden Earrings trokken soms een dui
zendkoppig publiek. Kelner Hokke die des
tijds werkzaam was in het Concertgebouw
zei later "de muziek was vooral hard. Ik heb
er een beetje doofheid aan overgehouden".
Ongetwijfeld het meest legendarische op
treden in het Concertgebouw vond plaats
op 17 februari 1968 met de psychedelische
Britse groep The Pink Floyd. In het voor
programma stond de Vlissings/Middelburg-
se groep Dragonfly, een groep met Zeeuwse
topmuzikanten als Rudy de Queljoe en
John Caljouw die zelfs landelijk waren
doorgebroken, mede door deelname aan
een overigens nooit uitgezonden afleve
ring van het spraakmakende VPRO televi
sieprogramma Hoepla. Dragonfly trad op
met geschminkte gezichten en maakte
progressieve muziek met lichteffecten en
had als manager de kleurrijke Vlissinger
Hans Verhagen. De cineast Johan van der
Keuken had de groep al eerder de op
dracht gegeven om zich tijdens de Middel
burgse weekmarkt beschilderd en uitge
dost onder het publiek te begeven. Hij zou
de reacties van het publiek filmen. Hoezo
generatieconflict?
Optreden van The Pink Floyd op 17 febru
ari 1968 in het Concertgebouw
fotoarchief PZC)
In Hitweek schrijft een toeschouwer van
het concert zijn recensie: "...het is niet
onder woorden te brengen. Was ook maar
gekomen."
Dragonfly was ongetwijfeld in die tijd de
populairste Zeeuwse groep. Het was in
18
Den Spiegel, oktober 2000
