De Walk-Inn in 1997
(fotocollectie Gemeentearchief Vlissingen
het is open jeugdwerk, ook niet kerke
lijk gebonden jongeren zijn welkom;
door de jeugdsociëteit- en instuif heb
ben de jongeren zelf een grote inspraak
in programmering en de organisatie.
De PZC van 22 februari 1967 zei het zo:
'Het is een stuk diaconaatwerk van een
kerk, in dit geval de Hervormde Gemeente
in Vlissingen, voor de jeugd, voor elke
jeugd. Het is werk dat niet het hervormd
zijn op de voorgrond plaatst, noch aan de
organisatorische kant, noch aan de kant
van de jongeren die er komen. In dit werk
wil men jongeren een ontmoetingsplaats
geven, waar ze zichzelf kunnen zijn, waar
ze zich begeleid door deskundige en
enthousiaste medewerkers, kunnen uitle
ven in hun hobby's, in spel-, foto- of huis-
houdclubs. Er worden ook soos- en instuif-
avonden georganiseerd met disco- en
livemuziek, er is filmvorming en er zijn
discussieavonden.'
De ouderen bleven dus op afstand. Ze
werkten als begeleiders, voor een groot
deel slechts voorwaarden scheppend. Voor
vergunningen was er bijvoorbeeld een vol
wassene nodig. Verlof A, de vergunning
voor de verkoop van zwakalcoholische
dranken, werd op 11 september 1967 ver
leend.
Toen de nieuwe jeugdsociëteit op woens
dag 8 november 1967 geopend werd, was
ook de naam bekend: Walk-Inn. Op een
herfstkamp van Instuif De Sloep in het
kampeercentrum 't Veerse Gat, gaf Henk
Feij de voorzet voor deze naam. De op
dracht was een naam te bedenken voor een
laagdrempelige ontmoetingsruimte met de
gezelligheid van een herberg. De jeugd
sociëteit kreeg daar ook zijn eerste eigen
jongerenbestuur: Flip Feij, Eddy van der
Grift en Johnny Meijboom, spoedig uitge
breid met Henk Feij.
Muziek wordt hoofdzaak
Een jongerensoos met een grote zeggen
schap van de jongeren zelf, vooral in de
programmering, zou een groot accent gaan
leggen op live- en discomuziek. Toch kwa
men er ook andere onderdelen aan bod. 's
Zondags werd in jeugddiensten geprobeerd
de Bijbelse boodschap met eigentijdse
voorbeelden te vertalen naar de jeugd. De
liederen werden veelal begeleid door een
combo. Er vonden discussies plaats over
maatschappij en politiek en er waren ook
ontspanningsmogelijkheden. Het tafel
biljart, de sjoelbak, de tafeltennistafel en
het schaak- en dambord boden soms mooie
en sportieve krachtmetingen. Het fotogra-
Den Spiegel, oktober 2000
7
