Pasteltekening (1951) van een Molukse
ex Knil militair, toen wonend op het
Havendorp. Dit portret is thans in bezit
van het Moluks museum te Utrecht.
kleine Vlissingse kunstwereld stond op zijn
kop. De weduwe scheurde de naaktproduc-
tie van haar man aan flarden. 'Schande,
schande!', had ze geroepen. Wat meer
schande was, het naakt of het verscheuren,
vertelt de historie niet.
Ma de Tweede Wereldoorlog werden de bij
eenkomsten van Kunstkring het Zuiden ge
houden op de bovenverdieping van het
Stedelijk Museum aan het Bellamypark.
Ook toen werden portretten geschilderd;
van elkaar, maar ook van 'typische' Vlis
singse figuren die door Gerard Jacobs
binnengehaald werden en voor een borrel
tje wel wilden poseren. Ook Molukkers, in
de jaren vijftig van de vorige eeuw gerepa
trieerd uit het zelfstandig geworden Indo
nesië, meldden zich op de bovenverdieping
en poseerden voor een zakcentje.
Diversiteit in onderwerpen
Ditmar vond zijn onderwerpen in het
Zeeuwse landschap, in de Walcherse ste
den en dorpen.
Maar vooral aan de Westerschelde. De
strenge winter van 1940 met ijsschotsen in
die riviermonding leverde boeiend werk. In
1944 werd Ditmar gefascineerd door het
dichten van het gat in de Nolledijk. Daarna
werd de wederopbouw vastgelegd. Het be
lang van dit werk is vooral historisch. Dit
geldt ook voor de binnenstadsgezichten.
Ditmar registreerde net als Frans Maas wat
afgebroken en veranderd zou worden voor
later.
Hoewel Wim Ditmar een buitenmens was,
heeft hij ook een aantal stillevens gemaakt.
Die ontstonden wanneer hij door slecht
weer gedwongen was thuis te blijven. Zijn
vrouw stimuleerde hem dan om bloemen
en het huiselijk antiek te schilderen.
Tijdens familiereizen, zoals naar Parijs,
werd Ditmar vaak afgezet bij een kerk of
een oud straatje of pleintje, bij een pittoresk
plekje. Zijn schildersuitrusting ging altijd
mee op reis. in een oude tas van zijn vrouw
had hij zijn attributen systematisch inge
past. Penselen werden gesorteerd op groot
te en doel, verf op soort en kleur, en dat al
les met een wiskundige precisie. Zelfs was
er plaats voor een fles water als hij een
aquarel wilde maken.
Ook Brugge, bereikbaar per fiets, was een
geliefd onderwerp van Ditmar. Daar werd
hij in 1956 gefotografeerd met een model
8
Den Spiegel
