Over dodo's, schepen
een uniek boekje
die vergaan en
Wim Hofman
Op 20 september 1598 zetten de mannen van
Admiraal Wybrant van Warwyk van de VOC
voet op een onbewoond eiland in de Indische
Oceaan. Men noemde het eiland Mauritius
(naar Prins Maurits van Oranje-Nassau).
Het 400-jarig jubileum werd op het eiland
gevierd met een tentoonstelling, een voet
balwedstrijd, een bloemententoonstelling,
het drukken van een aantal speciale post
zegels, een bezoek van Prins Maurits en zijn
vrouw Marilène, de uitgave van het boek
A concise history of Dutch Mauritius 1598-
1710, door Drs. Perry Moree van de
Koninklijke Bibliotheek en een conferentie
Globalization and the Southwest Indian
Oceaan. Maar er moest ook iets gedaan
worden voor de jeugd van het eiland. Men
dacht aan een boekje en het moest razend
snel gemaakt worden, want - en zo gaat
het wel vaker - men was vergeten aan de
jeugd te denken.
Toen ik de vraag kreeg of ik binnen veer
tien dagen een boekje voor de jeugd op
Mauritius kon schrijven, moest ik wel even
achter mijn oor krabben, maar niet lang,
want er moest gewerkt worden en zo lag er
binnen een week een manuscriptje, rijkelijk
voorzien van plaatjes. Uitgeverij Querido in
Amsterdam produceerde één exemplaar
van het boekje, dat A beautiful Island heet
te en dat met de hand was gebonden; de
zwarte schutbladen waren met de hand van
gouden stipjes voorzien, Het zag er prachtig
uit. Het schetste kort de geschiedenis van
de Hollanders en Zeeuwen op dat eiland,
het vinden van drinkwater, eetbare schild
padden en nogal tamme vogels die ze do
do dodaars) noemden, het bouwen van
Wim Hofman vervaardigde een tamelijke vrije gouache geïnspireerd op het voor doorgewinterde
Vlissingers bekend reliëf, dat zich in de Sint Jacobskerk bevindt. Het stelt het schip De Woestduin
voor, dat vastgelopen op een zandbank, na het kappen van de masten toch nog reddeloos ten
onder ging.
10
Den Spiegel
