In 1695 overlijdt Jan en zijn weduwe raakt
- mede door een klerk op het kantoor, Isaac
Hurgronje - verwikkeld in tal van moeilijk
heden en processen19. Uiteindelijk ziet zij
zichzelf genoodzaakt om enkele onroeren
de goederen te verkopen en bij diverse fa
milieleden leningen af te sluiten om een
faillissement te voorkomen20. Na de afwik
keling van haar zaken verlaat zij Vlissingen
en vestigt zich te Middelburg, waar ze in
1713 sterft.
Vlissingen verlaten
Ook Margaretha's enig overgebleven zoon,
mr. Apollonius Lampsins, keert de stad
Vlissingen de rug toe. Hij wordt in 1712 be
noemd tot schepen van Middelburg en later
ook tot raad en burgemeester. Ook een be
noeming tot bewindhebber van de Zeeuwse
kamer der VOC volgt spoedig.
In hetzelfde jaar als zijn benoeming in de
Middelburgse vroedschap treedt hij, 38 jaar
oud, te Middelburg in het huwelijk met
Laurentia Maria Verboom. Rond deze peri
ode laat Apollonius zich - in navolging van
zijn voorvaderen, vereeuwigen op het doek.
Of ook zijn echtgenote Laurentia zich heeft
laten portretteren is niet bekend.
Zijn echtgenote is vijftien jaar jonger - niet
ongebruikelijk in die tijd, maar ze moet al
veel hebben meegemaakt voor een vrouw
van haar stand. Zij werd geboren te
Paramaribo in een zeer onrustige tijd. In ju
li van 1688 wordt haar vader - Laurens
Verboom, commandeur van Suriname - bij
een opstand van muitende soldaten neer
geschoten. Negen dagen na het begin van
die opstand, waarin ook de gouverneur Van
Aerssen van Sommelsdijk wordt vermoord,
bezwijkt hij aan zijn verwondingen. Niet
lang daarna bevalt de onfortuinlijke wedu
we nog van een dochter, het kind wordt
naar haar vader genoemd. De weduwe, een
geboren Muenicx21, is een verre verwante
van de familie Lampsins. Hieruit blijkt dat
ook de nazaten van de Oostendse vluchte
lingen elkaar bleven 'opzoeken'.
Het voortdurend met uitsterven bedreigde
geslacht Lampsins wordt steeds kleiner.
mr Apollonius Lampsins (1674-1728),
collectie muZEEum
Zijtakken van de familie sterven uit of gaan
over in andere geslachten. Ook heeft men
in de achttiende eeuw te kampen met grote
kindersterfte, die zowel bij rijk als arm
voorkomt. Zo ook bij de kinderen van
Apollonius en Laurentia. Zij krijgen drie
zoons en drie dochters. De tweede zoon
wordt een jaar oud, twee dochters sterven
binnen het jaar. De derde zoon, een militair,
verliest zijn zinnen en overlijdt op 48-jarige
leeftijd in een Delfts gesticht.
Apollonius zelf sterft als hij 54 jaar oud is,
in 1728. Laurentia wordt slechts 43 jaar, zij
overlijdt drie jaar na haar man in hun huis
te Middelburg.
De oudste zoon, Johan Cornells, blijft uit
eindelijk samen met zijn één jaar jongere
zuster, Anna Cornelia, over. Hij is dan met
één neef22 temidden van enkele nichtjes en
zijn zuster de laatste stamhouder van het
eens zo roemrijke geslacht Lampsins. Maar
de welstand van de familie is teruggekeerd.
Door verervingen en andere activiteiten
krijgt de familie langzamerhand haar posi
tie terug. Anna Cornelia huwt een bewind
hebber der W1C, David Pieter Erasmi, bij
wie zij een dochter krijgt. Erasmi maakt
vlug carrière en op het toppunt van zijn
loopbaan wordt hij benoemd tot gouver-
Oktober 2002
21
