Over vreugde, verdriet en vergankelijkheid
Aafke Verdonk-Rodenhuis
Deze aflevering van Den Spiegel heeft min of
meer als thema de levensloop van de mens.
Vanaf geboorte, via verliefdheid, misschien
huwelijk, eindigend met de dood.
Wat zwaar voor een blad als Den Spiegel zult u
misschien denken, maar u zult zich zeker
amuseren met de bijdragen in dit nummer.
Allereerst de wijze waarop kennis wordt ge
geven van de geboorte van een nieuwe
wereldburger.
Ook de manier waarop de ouders hun kind
een naam schenken, komt aan de orde in
Met blijdschap geven wij kennis.
Vervolgens komt de verliefdheid aan bod.
Wie is er nooit verliefd geweest?
Dit hoeft natuurlijk niet altijd tot een huwe
lijk te leiden. Wel in het artikel Gesuikerde
limoenen, gebraden zwaan en een lam voor
de bruid van Jeroen-Martijn Hangoor. Hij
vertelt hier niet alleen uitgebreid over een
societyhuwelijk in zeventiende-eeuws
Vlissingen, waarbij kosten noch moeite
werden gespaard, maar ook over wat aan
dit huwelijk vooraf ging. De stijl van de
brieven waarin de betrokken heer, Carel
Martens, uiting gaf aan zijn gevoelens voor
Jacoba Lampsins is wel zeer bijzonder. Wie
ontvangt er tegenwoordig nog zo'n liefdes
brief? Leuk is het te weten hoe de schrijver
van deze bijdrage heeft zitten puzzelen op
de oude rekeningen die op het huwelijks-
feestfeest betrekking hadden. Hand
geschreven rekeningen, soms nauwelijks
leesbaar, voor producten die wij echt niet
meer dagelijks gebruiken, zelfs niet meer
voor trouwfeesten.
Het artikel Het gilde van de Vlissingse lijk-
dienaars van Jo de Ridder handelt over de
dood. Het gaat vooral over de wijze waarop
wij de dood een plaats geven in ons be
staan. Vanaf 1676 bestond het gilde van de
Vlissingse lijkdienaars en de heer De Ridder
vertelt ons hoe een en ander geregeld werd
rond overlijden en begraven; de afspraken,
de rituelen.
Henk Feij haalt in In en om de kerk, wereld
lijke herinneringen bij de opheffing van de
Petruskerk, herinneringen op aan een kerk
gebouw waarvan de toekomst nog onzeker
is. Voor hem is vooral belangrijk wat hij in
die kerk en met de mensen die bij die kerk
betrokken waren, heeft beleefd. Zijn herin
neringen zijn 'wereldlijk' en ook zeer le
vend! Een kerk past in zoverre zeker in dit
nummer omdat een dergelijk gebouw decor
kan zijn voor de hoogtepunten in het leven:
doop-huwelijk-begraven.
Tenslotte wil ik u nog attent maken op een
zeer bijzondere tentoonstelling in ons
muZEEum, Zeeuwse stukken - schatten uit
Zeeuwse collecties. Iris Laboyrie vertelt
hierover in muZEEum-nieuws. Een ten
toonstelling die zeker de moeite waard is
om te gaan bekijken.
(J heeft nog de tijd tot 18 april.
Nu eerst deze Spiegel met daarin vreugde,
verdriet en de vergankelijkheid van alle
dingen. Veel leesplezier!
2
Den Spiegel
