ANTOON kort en zakelijk tot uitingen van diepe dankbaarheid ten opzichte van de hogere macht die dit leven heeft geschonken. In de loop der tijd hebben de geboortekaar tjes een enorme verandering ondergaan. Het formaat is tegenwoordig groter. Vroeger (veertig, vijftig jaar geleden) waren de kaartjes betrekkelijk klein. Ook tegenwoordig zijn er nog ouders die de geboorte van hun kind vrij traditioneel aan kondigen, zowel per kaartje als met een ad vertentie in de krant. Het is een gebied waar zekere creativiteit gewenst is. Regelmatig wordt een kaartje verstuurd waarin de boreling zelf zijn komst op deze wereld meedeelt: Hallo hier ben ik dan. Ik ben de zoon/dochter van en broertje, zusje van Ook worden de laatste jaren meer details vermeld als tijdstip van de geboorte, ge wicht, lengte. Maar ook nu vinden we in bepaalde groe pen nog uiting van: 'Dank aan de schepper van het leven Die ons dit kindje heeft gegeven.' Wat betreft geschenk: een voornaam is een geschenk. Je moet er je hele leven mee doen. Naam geven is een creatief proces. Ouders kunnen hun kind vernoemen, een naam kiezen die zij mooi vinden of een naam geven die een wens voor de toe komst inhoudt. Bij vernoemen kan nog een ander element meespelen: de ouders hopen dat het kind ook de eigenschappen zal hebben van de gene naar wie vernoemd is. In sommige culturen is het zelfs gebruik het nieuwgebo ren kind te vernoemen naar overleden fa milieleden. Zo is iemand nooit helemaal weg. Naam en wellicht bepaalde karakter trekken blijven voortleven. Men is behoorlijk vrij in het kiezen van een naam. De ambtenaar van de burgerlijke stand bepaalt of een opgegeven naam toe laatbaar is. Beroep bij het arrondisse mentsgerecht is mogelijk. Een wet daterend uit 1803, een Franse wet dus, laat slechts namen toe die voorkomen in de verschillende heiligenkalenders en van personen uit de oude geschiedenis; de klassieke oudheid. In 1815 is dit uitgebreid tot de van oudsher in ons land gebruikte namen en afleidingen daarvan, Germaanse namen bijvoorbeeld. Voornamen zijn onderhevig aan mode, de tijdgeest. Ouderwetse namen verdwijnen. Zo heet bijvoorbeeld niemand meer Keetje, terwijl Kate nog wel acceptabel wordt ge vonden. Soms wordt nog wel voor oude namen uit de familie gekozen en wordt bij de aankon diging een roepnaam vermeld. Het meest wonderlijke geboortekaartje voor mij was er één van vele jaren geleden, toen wij zelf Met groote vreugde en dankbaarheid aan God geven wij U kennis van de geboorte van onze Zoon en Broertje die bij het H. Doopsel de namen ontving van: ANTONIUS MARTINUS CHRISTIAAN MARIE A. VAN HEES B., VAN HEES-LUYCKS ANNEMARIE Roosendaal, 13 Juli 1946. Achterstraat 108. Tekst van het kaartje op de vorige bladzijde, een voorbeeld van een rooms-katholieke geboorteaankondiging. April 2004 5

Tijdschriftenbank Zeeland

Den Spiegel | 2004 | | pagina 7