Rechts opnieuw de winkelstraat, de le Gaffelstraat met de dochters Roos (links) en Annemarie Heijdens in de melkkar. Links in het midden staat een opmerkelijke woning, Havendorp 546. Het is het enige huis met een zijraam en zijdeur. Daar was van 1946 tot 1952 het postagentschap van de PTT gevestigd. Er werd gebruik gemaakt van een stempel en aantekenstrookjes, beide met 'Vlissingen-Havendorp'. Doordat het postagentschap slechts een paar jaar in bedrijf was en er weinig post verzonden werd, zijn deze postmerken zeldzame items voor de verzamelaars. (opname 1958 uit het familiearchief van M. Heijdens-Willemse) Hoewel er in augustus 1945 al 1850 wonin gen provisorisch bewoonbaar gemaakt wa ren, bleef de huisvestingssituatie nijpend. Daardoor wachtten de evacués ongeduldig op terugkeer naar Vlissingen, mede omdat eerst nieuw aangetrokken arbeidskrachten, werkzaam in de wederopbouw en bij de Koninklijke Maatschappij De Schelde, woonruimte moesten hebben. Er was eind 1945 een woningtekort van 1400 huizen. Jongetjesgeluk Begin 1947 konden wij pas terug en wer den voorlopig geparkeerd op het Haven dorp. Voor een jongen van elf met zijn vriendjes was dat een paradijs. Hier was jongetjesgeluk: we hoepelden met fiets wielen, speelden met lemen knikkers, zweep- en werptollen. We bouwden met een buismanbusje een gasgenerator op een speelgoedauto en genoten als de vlam er in ging. We zwommen in adamskostuum in de haven, in het kanaal of op het Eiland strandje, waar restanten van landingsvaar tuigen als duikplank dienden. Van design badmode was toen geen sprake. Als er meisjes bij waren, werd wel een gebreide oorlogsonderbroek met dichtgenaaide gulp of versleten voetbalplunje gebruikt. We plukten kreukels en kookten ze in een blik je op een vuurtje. Daarna wurmden we ze eruit met een speld. Diezelfde speld deed kromgebogen dienst als vishaak aan een touwtje en een stok. Ook vingen we krab ben, dat zou een lekkernij moeten zijn. Maar het gespartel in kokend water bedierf onze eetlust al bij voorbaat. Er werd ge voetbald met een versleten leren bal, die we met gedroogd gras zo rond mogelijk maakten. Oktober 2004 9

Tijdschriftenbank Zeeland

Den Spiegel | 2004 | | pagina 11