De rechterzijde van het multifunctionele centrum De Zonnebloem, waar zowel kerkdiensten, kleu
terschool, toneel- en filmvoorstellingen als bruiloften en partijen gehouden werden. Hier was ook
de bushalte van de Stoomtram Walcheren.
De situering is duidelijk als gelet wordt op de PZEM centrale rechts. Tussen de centrale en De
Zonnebloem loopt de spoorlijn. Als de weg overgestoken werd, kwam men in het Havendorp.
(opname 1958 uit het familiearchief van M. Heijdens-Willemse)
In die notitie werd erkend dat een nood
woning geen ideale huisvesting was en een
sociaal ongewenste toestand kon veroor
zaken. Toch zou dit geen bezwaar zijn,
omdat de toekomstige bewoners slechts
kort van de noodbehuizing gebruik zouden
maken. In de eerste jaren bleek deze visie
juist, een vlotte doorstroming zorgde er
voor dat bijvoorbeeld het Havendorp een
gezonde wijk bleef en geen asociale buurt
schap werd. Pas later was dat door een
semi-permanente bewoning meer het geval.
Na het verschijnen van De herbouw uan
Vlissingen werd op 13 oktober 1945 de
Stichting Noodwoningen in het leven ge
roepen. Hierin gingen de vier 'verzuilde'
Vlissingse woningbouwverenigingen, de
Vereniging tot Verbetering van de Volks
huisvesting van De Schelde, de algemene
Woningbouwvereniging Goed Wonen, de
protestantse Woningbouwvereniging
Gemeenschappelijk Belang en de katholieke
Woningbouwvereniging Sint Willibrord
samen met het college van Burgemeester
en Wethouders de woningnood te lijf. Aan
de Koudekerkseweg, de Singel, de Paul
Krugerstraat en het Van Nispenplein werden
totaal 199 groen geverfde houten Bruyn-
zeel noodwoningen geplaatst. Aan de noord
kant van de Paul Krugerstraat stonden al
tien nissenhutten. Deze halfronde barakken
van gegolfd plaatstaal met een dubbele
wand waarin isolerend stro, waren door De
Schelde overgenomen van de geallieerden
om er eigen personeel in onder te brengen.
In de loop van 1945 werden deze nissen-
hutten eigendom van de Stichting Nood
woningen.
Aan de Bilderdijklaan, de Nicolaas Beets-
laan, de Constantijn Huygenslaan, de Vrede
hoflaan en de Parklaan verrezen 48 houten
Zweedse en 52 Maycrete noodwoningen,
opgebouwd uit witte dunne betonplaten.
Al die noodbouw in de stad was lang niet
voldoende. Er zou een geheel nieuwe
woonwijk moeten komen. Een plaats daar
voor was echter moeilijk te vinden. Delen
van Vlissingen waren na de inundatie van
12
Den Spiegel
