Vrijheid, waard om te vieren Aafke Verdonk-Rodenhuis Het Carillon Ik zag de mensen in de straten, hun armoe en hun grauw gezicht, toen streek er over de gelaten een luisteren, een vleug van licht. Valerius: - een statig zingen waarin de zware klok bewoog, doorstrooid van lichter sprankelingen, "Wij slaan het oog tot Cl omhoog.' Want boven in de klokketoren na 't donkenbronzen urenslaan ving, over heel de stad te horen, de beiaardier te spelen aan. En een tussen de naamloos velen, gedrongen aan de huizenkant stond ik te luist'ren naar dit spelen dat zong van mijn geschonden land. Dit sprakeloze samenkomen en Hollands licht over de stad- Nooit heb ik wat ons werd ontnomen zo bitter, bitter liefgehad. Dit gedicht van Ida Gerhardt, uit het oor logsjaar 1941, als inleiding voor deze afle vering van Den Spiegel, die als thema heeft 60 jaar bevrijding. Wij, de redactie hebben vooral de nadruk willen leggen op wat be vrijding betekent in het alledaagse leven. Het klinkt als opluchting, iets terug krijgen dat je lief is, vrij worden. Voor de bevrijding was er bezetting, onder drukking, bombardementen, verzet. Het was een periode waarin mensen het leven verloren en vaak enorme materiële narig heid ondervonden. Sommige mensen bele ven nog steeds de schade van deze periode, lijfelijk of geestelijk. Daar komt nog bij, dat voor veel mensen op deze wereld oorlog helaas nog de dagelijkse werkelijkheid is. In deze Spiegel willen we vooral laten zien hoe het leven doorging na de oktober- en novemberdagen van 1944. We gaan uit van feiten uit die herfstmaanden van '44 in het artikel van Cor Heykoop Duitse geheime wapens aan de Scheldemond. Het betreft hier oorlogshandelingen uit de nadagen van de Tweede Wereldoorlog. Anders is het zeer persoonlijke verslag van Jan Hintzen Het Havendorp, over onverge telijk wonen in een naoorlogse woonwijk. Heel aanstekelijk vertelt hij over 'jongetjes- geluk' in het paradijs dat het Havendorp voor hem was. Wellicht voor veel lezers heel herkenbaar. Het artikel van Jan Weug Het militair gezag in Vlissingen gaat over de wijze waarop weer enige orde op zaken werd gesteld in de chaos die was ontstaan door de bevrij dingsacties. Bij die bevrijdingsacties speelde het water een belangrijke rol. Walcheren was immers door de geallieerden onder water gezet door het bombarderen van de dijken op verschillende plaatsen. Bij een herdenking van 60 jaar bevrijding is Het dichten van de dijken dan ook een wezenlijk onderdeel. Wilbert Weber kondigt een bijzondere ex positie aan van tekeningen van Cees Bant- zinger, die samen met A. den Doolaard, schrijver van het boek Het verjaagde water als ooggetuige het dichten van de dijken heeft vastgelegd in meer dan tweehonderd tekeningen. Deze zijn in het muZEEum te bezichtigen van 16 oktober 2004 tot en met 6 maart 2005. Ook in het Gemeentearchief Vlissingen wordt aandacht besteed aan de bevrijding van Walcheren. Hierover informatie in deze Spiegel. Terug naar hoe de oorlog is verdwenen. Vrijheid, waard om te vieren. 2 Den Spiegel

Tijdschriftenbank Zeeland

Den Spiegel | 2004 | | pagina 4