onderneemt op 30 en 31 oktober niets ten
aanzien van de werf.
Tijdens zijn gesprek op 30 oktober met
generaal Daser, vraagt Aschmann wel om
een bewakingscompagnie om de op scherp
staande springladingen op de werf te be
schermen tegen mogelijke sabotage door
het personeel van de werf. Dit wordt hem
toegezegd, maar er zijn, zoals wij zagen,
geen aanwijzingen, dat dit verzoek uitge
voerd wordt.
Aschmann vermeldt ook hoe Daser de
moedeloosheid en het gebrek aan discipline
onder de Duitse troepen schetst.
In de vroege morgen van 1 november be
gint de landing in de Slikhaven. Aschmann
heeft zich dus toch op de geallieerde snel
heid van handelen verkeken. Om 07.50 uur
stuurt hij Weissmann op weg om de werf op
te blazen. Van Dijk kan melden dat deze de
werf niet eens meer bereikt heeft en dat het
Sprengcommando is verdwenen.
Nog dezelfde dag is het Scheldeterrein in
geallieerde handen. Een Duitse tegenaan
val wordt afgeslagen. De werf en Bouw-
nummer 214 zijn gered. Het schip heeft een
voorraad van 200 ton drinkwater aan
boord. De drinkwaterinstallatie aan boord
kan aan het werk
Na de oorlog heeft iedereen in Nederland
ineens in het verzet gezeten en ontstaan
allerlei heldenverhalen. Zo ook in Vlissin-
gen de verhalen wie met de eer van de red
ding van werf en schip kan gaan strijken.
De directie niet, zoals Van Dijk aantoonde.
Ook het verhaal van J.J. Martijn kan geen
stand houden. Het lijkt geboren uit jaloezie.
Taal en Van Dijk onderzoeken een groot
aantal verhalen. Steeds ontbreken verban
den, namen, aantallen mensen of deskun
digen, die het grote karwei, het weghalen
De Willem Ruys verlaat Vlissingen in 1947 via de sluizen. (Fotocollectie Gemeentearchief Vlissingen, Foto Dert)
20
Den Spiegel
