Oudste archiefstuk gemeentearchief jarig
beelding voor de goede beschouwer
een apart verhaal laat ontstaan. Hoe
langer men ernaar kijkt, hoe meer
details zich aandienen. De expositie is
de gehele zomer geopend. Wilt u meer
weten over het muZEEum, welke
exposities er nog meer zijn of over
andere activiteiten? Bezoek dan onze
website www.muzeeum.nl.
De tentoonstelling is van 20 juni t/m
30 september te bezoeken tijdens de
openingsuren van het muZEEum.
Voordat Jan Sanders de Grote Tomeloze Zeeschuimende Tekenaar werd, maakte hij il
lustraties voor de KRO-gids, lang geleden. Op een dag kwam er een man naar hem toe
van de verffabriek Pieter Schoen in Zaandam. Die zei: 'Ja, da's leuk, die tekeningetjes,
kun je ook 's iets voor ons tekenen? 't Is voor de Sigma kalender, voor de scheepslak-
ken, dus het moet wel uh..' 'Moet wat?' vroeg Jan. 'Moet wel in de zeevaart-sfeer.' 'Nou
ja, ik kan het proberen,' zei Jan. Hij had namelijk gevaren. Hij was een keer met de veer
boot overgestoken van Breskens naar Vlissingen. En weer terug. Jan Sanders ging het
proberen. Hij haalde zich die zilte sfeer weer voor de geest, bekeek eens wat foto's van
schepen, stookte het vuur van zijn fantasie op en begon te tekenen. En hield niet meer
op. Want de zeelui trokken elkaar de jaarlijkse Sigma kalender met Jan z'n tekeningen
uit de handen, iedereen wist en wou Jan Sanders. Je kon in Singapore en in Hamburg
en in New York en in de havens van Rusland vragen naar Jan Sanders en dan begonnen
de zeemanstronies te glimmen, jahaha, Jan Sanders, de man die het zeemansleven kent.
In de nautische wereld is Jan Sanders beroemder dan welke beroemde zeeschilder dan
ook. Een gevierd kunstenaar. Aja, nou nee,' zei Sanders dan, 'ik ben uh..illustrator.' Meer
niet? Gewoon uh...
Herman Pieter de Boer, april 2004,
Schrijver/Tekstschrijver
Ad Tramper
Op 10 april bereikte het oudste archiefstuk
in het gemeentearchief van Vlissingen de
respectabele leeftijd van vijfhonderd jaar.
Wel even iets om bij stil te staan. Een stokoud
document heeft namelijk recht van spreken,
het heeft alles overleefd, staat in een lange
traditie en is het tastbare bewijs van het
bestaansrecht van een stad, dorp of gehucht.
Waar gaat dit document eigenlijk over. De
in 1504 ingehuldigde heer van Vlissingen,
Adolf van Bourgondië stelde in overleg met
zijn tante Anna en oom Philips van
Bourgondië het schrijfloon, dat gemoeid
was met het afslaan en verkopen van vis in
Vlissingen, in handen van Adolf Andriesz,
de zoon van Andries Andriesz, rentmeester
generaal Bewestenschelde en vertrouwe-
Juli 2005
23
