Toen besloten was daadwerkelijk over te
gaan tot ruiming van het scheepswrak wil
de Rijkswaterstaat zoveel mogelijk verras
singen uitsluiten. Allereerst werden door
een gespecialiseerd bedrijf vijf proefborin
gen uitgevoerd om na te gaan of er zich
nog olie in het wrak bevond. Olie werd er
niet gevonden, wel resten van zakken meel,
hetgeen in overeenstemming was met de
lading.
Eind mei 2003 startte de Combinatie Wrak-
kenruiming Westerschelde met het opruimen
van de Alan A. Dale. (Jit voorzorg werden
oliebestrijdingsvaartuigen stand-by gehou
den en aanvullend nam men maatregelen
voor het geval er ammunitie werd gevonden.
De wrakkenruiming verliep aanvankelijk
vrij voorspoedig, alleen begin juni spoelde
er een paraffineachtig goedje aan op de
Walcherse stranden. De vette substantie
was afkomstig uit het wrak van de Alan A.
Dale en Rijkswaterstaat was genoodzaakt
mede in verband met het aanstaande zomer
seizoen de stranden schoon te maken.
Later bleek het uiteindelijk om een dierlijke
en ongevaarlijke substantie te gaan.
De wrakkenruiming verliep veel sneller dan
gedacht. Men rekende aanvankelijk twee
tot drie maanden nodig te hebben, maar
uiteindelijk lukte het de combinatie om de
Alan A. Dale binnen een maand geheel op
te ruimen.
Dit laatste was vooral te danken aan het
zware materieel wat werd ingezet.
De Taklift 4 met wrakkengrijper kon grote
stukken tegelijk naar boven 'happen'.
Wrakkengrijper in actie.
(foto RWS. Nr 04720032)
terwijl de bok Rambiz eveneens grote stuk
ken voor haar rekening nam.
Wel kwam er uit de wrakresten veel meer
munitie naar boven dan werd verwacht.
Tevens zorgde dat voor een logistiek
probleem omdat dit gescheiden en veilig
gesteld moest worden.
De laatste loodjes
Dat de laatste loodjes soms lang duren be
wijst wel de afhandeling van de wrakresten
Alan A. Dale. Hoewel na een periode van
zes jaar wrakken ruimen, deze omvangrijke
operatie op 13 maart 2004 feestelijk en
met veel hoogwaardigheidsbekleders werd
afgesloten in het maritiem museum, ging
de 'Strip Alan A. Dale' nog even door.
Nadat het wrak in juni 2003 van de zeebo
dem verwijderd was, bleef men nog met
een grote hoop zand, klei, hout, metaal en
vooral munitie zitten.
De werknemers van het aannemingsbedrijf
Hoondert Zn gingen met verschillende
zeefmethoden aan de slag om alle munitie
te verwijderen, rekening houdend met de
veiligheid,. Achter een stalen omwalling
stelde men de patronen en granaten veilig.
Bij dit laatste ontspon zich nog een aardige
discussie omtrent het gevaar van niet ver
schoten munitie. (Jiteindelijk sprak TNO
het verlossende woord met de conclusie
dat de niet verschoten munitie ongevaarlijk
was.
Een gespecialiseerd bedrijf voerde de
ammunitie af. Bij een van de laatste en
14
Den Spiegel
