gelijk gekapt en gebeiteld de douchecel
konden verlaten en op elkaar niet hoefden
te wachten. Dan de kou in, met je natte
kuif, die prompt bevroor, maar goed in mo
del bleef. Het /cenwijsje kunnen wij nog flui
ten. In de zomer nam je eens per week, no
dig of niet, gekscheerden wij, een keteltje
kokend heet water mee naar je wastafel en
met de deur op slot waste je je van top tot
teen.
Was het al behaaglijk in de keuken? Als het
gezin naar school of naar het werk was en
moeder had 'de boel aan kant' en de pie
pers geschild in een emmertje in het goot
steenkastje, dan wachtte in de kamer de
Etna convectorhaard. Die voelde 's mor
gens nog warm van de avond ervoor. Een
kachel met een juiste capaciteit om te ver
warmen, dat was altijd zoeken, zei mijn
moeder. 'Men bepale de inhoud van een
vertrek in kubieke meters. Voor iedere m3
kamerinhoud neme men: 100 Kcalorieën
bij gunstige situatie, 125 bij normale situa
tie en 150 Kcalorieën bij ongunstige situa
tie. Voor vertrekken boven de 90 m3 inhoud
ligt de verhouding gunstiger. Men neme
dan maximum 125 Kcalorieën per m3',
leert mij een folder van de NV Koninklijke
Haardenfabriek Jaarsma uit Hilversum uit
1955. Maar als je verhuisde, wat wist je van
gunstig en ongunstig?
's Morgens werd de asla geleegd: in een
krant gevouwen verdween het gruis de ijze
ren vuilnisemmer in. De reepjes ruit van het
kacheldeurtje werden gereinigd met kouwe
thee. Niets gooide je weg. Pookte je de
haard flink op, dan ontstond er spoedig
vuur. In de kerstvakantie ging ik 's morgens
vaak in pyjama op de opgepookte kachel
zitten tot ik bijna m'n gat verbrandde na
tuurlijk. Zo laat mogelijk eraf springen en ik
was centraal verwarmd!
Schrale toet van komeiland tot neutekak
De sinds 1926 bestaande IJsclub Vlissin-
gen nam op 23 maart 1957 een door club
lid/aannemer W.F. Christiaansen gebouwd
clubhuis aan de Nieuwe Vlissingseweg in
gebruik.
De ijsbaan nabij de Keersluis. Naast Friese
doorlopers ook al kunstschaatsen met Noorse
sokken en dames in broeken met zo'n elastiek
onder de voeten. Op de achtergrond de (ge
sloopte) woningen waarmee de schilders als
Israels, Mauve, Tholen, Van Gogh, Witsen en
Jongkind werden geëerd. (Fotocollectie
Gemeentearchief Vlissingen, foto PZC)
'Hier is het ouderwetse idee van even aan
leggen tijdens ijspret omgezet in een mo
derne vorm van ontspanning en gezellig
heid. Men heeft van de tafeltjes in het
restaurant een prachtig uitzicht op de
baan', meldde de PZC op maandag. 'In de
zomer wil men zich gaan toeleggen op het
varen van miniatuur zeilbootjes, een sport
die vooral in Engeland veel liefhebbers kent
en een rolschaatsbaan', zo ontvouwde
voorzitter A. Korteweg de toekomstplannen
van de club. Er was een bestuursstreven
om de ijsclub uoor iedereen open te stellen.
Werd er eerder geballoteerd? Moest je fat
soenlijke schaatsen kunnen overleggen?
Mijn aanwezigheid in dat clubgebouw zou
beperkt blijven tot die zaterdag in 1967 dat
ik een repetitie van beatgroup Flarth mee
maakte. 'De ijsbaan meet 8000 m2 (100 me
ter lang, 80 meter breed) en is 70 cm diep
in een veld uitgegraven' (PZC 11 oktober
Januari 2006
13
