ook hier. Beginnen we met het eerste, dan
mogen we dankbaar wijzen op de in dit jaar
vooral toenemende bloei van de fabriek De
Schelde; op het steeds toenemend verkeer,
dat de zo ijverige [Stoomvaartjmaatschap-
pij Zeeland mocht ondervinden en dan noe
men we twee feiten op, die ontegenzeggelijk
gunstig op anderen moesten terugwerken!
Elk licht heeft een schaduwzijde. Wanneer
de Vlissinger terecht trots is op zijn uitmun
tende havenwerken, dan moet het hem
pijnlijk aandoen, wanneer de dagbladen
wereldkundig moeten maken dat slechts
twee schepen in deze winter daar hun toe
vlucht zochten, terwijl dat vroeger zo an
ders, zo geheel anders was
Al voor de kerstdagen maakt men melding
van een gering aantal schepen dat de ha
ven aandoet, terwijl er toch een flink aantal
stoomschepen op de rede geankerd ligt.
Sommige verdwijnen weer na een paar da
gen, andere wachten tot de dooi zal inzet
ten - men moet wel want er worden geen
loodsen verstrekt. Een mogelijke reden
wordt gezocht in de kosten die verbonden
zijn aan het aanmeren in de havens, maar,
zo stelt de krant, is er niet meer geld ge
moeid met het afwachten of terugkeren
naar zee. Nee, de Vlissingse haven is op dit
moment het best geschikt van alle - en om
dat nu gratis te doen, dat gaat toch wat ver.
Vlissingen is evengoed een Nederland
se haven als Rotterdam en Amsterdam, en
niemand zal het dus euvel duiden als we
deze vraag doen: Zou het niet billijk zijn dat
in Vlissingen eens, al was het ook maar een
klein gedeelte, van het geld binnenkwam,
dat thans gebruikt wordt om de beide
laatstgenoemde plaatsen [met veel moeite]
open te houden?
Inmiddels vriest het 25 graden. Alle binnen
havens en het gehele Kanaal door Wal
cheren zijn met een dikke ijskorst bedekt.
Het Vlissingse havenbootje kan zich slechts
met moeite een doortocht door het ijs ba
nen, het is op zeker moment zo ondoenlijk
om een geregelde dienst vol te houden dat
er slechts om het uur een reis van en naar
de buitenhaven wordt volbracht. De penny
boot en de Provinciale Stoombootdienst op
de Westerschelde hebben de vaart geheel
gestaakt.
Een aardige vermelding aangetroffen tus
sen de winterse berichten uit den lande, is:
'Van oudsher werd het als een meesterstuk
van schaatsenrijden beschouwd, alle elf
Friesche steden op één dag te bezoeken. De
heer W. Muiier wonende te Haarlem, maar
een Fries van geboorte, heeft verleden zon
dag dezen langen rit afgelegd in navolging
van zijn vader en zijn grootvader die in vroe
gere jaren dezelfden tocht hebben gedaan.
Hij vertrok 's morgens 7 uur van Leeu
warden en was 's avonds 8 uur daar terug.'
Deze heer was niemand minder dan de
'sportlegende' Pim Muiier, één van de eer
ste van honderd mannen en vrouwen die in
de lange winter van 1890-1891 de oude
traditie van elf steden nieuw leven inblies.
In 1909 werd Muiiers idee van een georga
niseerde Elfstedentocht werkelijkheid.
De zondagkrant van 4 januari 1891 opent
met een zekere opluchting; na alle veront
waardiging over de stilte op de kades en
zelfs laster uit Antwerpen, plaatst de redac
tie hoopvolle woorden:
'Zo ooit, dan is het vooral nu dat Vlissingen
als haven- en zeeplaats wederom door de
aanhoudende vorst tot haar volle recht
komt. Terwijl toch vrijwel alle havens van
Nederland en België niet meer, of alleen
met de grootste gevaren bereikt kunnen
worden, biedt de Vlissingse haven met ha
re werken de mooiste gelegenheid voor een
veilig binnenlopen van alle schepen én stelt
hen ook in staat om de ladingen te lossen
en te verzenden.
Nu zijn dan ook al tal van stoom- en zeil
schepen binnen, waarvan enkelen begonnen
zijn te lossen, wat een buitengewone drukte
en bedrijvigheid in ons midden oplevert.
Daarbij levert de Schelde, door het drijfijs,
een prachtig beeld op waardoor de zeebou
levard als mooiste gelegenheid beschouwd
kan worden om van het heerlijkste zeege
zicht te profiteren. Geen wonder, dat deze
dan ook vele bezoekers tot zich trekt. Maar
ook de havens trekken veel bekijks, het is
lange tijd geleden dat de Vlissingers een
dergelijk schouwspel van masten hebben
Januari 2006
7
