Ontzamelen. AA/at is die Weber nu van plan?
rrmZEEumnieuws
WlEBERT WEBER
In de media is al een paar keer aandacht
geweest voor het afstoten van voorwerpen
door het muZEEum. Ik heb het liever over
ontzamelen en voor de duidelijkheid: we hebben
het dan alleen over de collectie die eigendom
is van de gemeente Vlissingen.
Het muZEEum beheert ook voorwerpen van
andere instellingen en overheden.
Het Zeeuws maritiem muZEEum is erfop
volger van het Stedelijk museum Vlis
singen. Daarmee beheert het muZEEum
een deel van de gemeentelijke collectie.
Zoals in zo veel musea zijn in het verleden
veel voorwerpen verzameld, waarvan je je
tegenwoordig zou afvragen of dat in een
museum thuis hoort. De keuzes waren toe
vallig of afhankelijk van het tijdsbeeld. De
vorige conservatoren zijn op zoek geweest
naar een manier waarop het Stedelijk
Museum Vlissingen de bezoekers het best
van dienst kon zijn. Wat dat betreft bleef het
museum altijd bij de tijd. Het museum is in
1880 opgericht om voorwerpen die iets te
maken hebben met de geschiedenis van de
stad te bewaren voor het nageslacht. Uit
die periode stammen de belangrijkste voor
werpen uit de collectie met zeegezichten,
maar er ontstond in die jaren ook een grote
verzameldrift, waarbij belangrijke Vlis-
singers soms hun verzameling overdroegen
aan het museum. Alles werd dan verza
meld, zonder onderscheid.
In de loop van de jaren zijn er ook voorwer
pen in het museum terecht gekomen die
nog weinig met dit onderwerp te maken
hadden. Vaak voorwerpen die bewaard
werden omdat ze oud waren, soms voor
werpen die een beeld gaven van een be
paalde kunstnijverheidsstroming. Rond
1950 werd bijvoorbeeld het museum op
nieuw ingericht in het pand Bellamypark
19. Toen is gekozen om een kunsthistori
sche kant op te gaan en zijn er een paar
stijlkamers ingericht. Een keuken en een
achttiende eeuwse kamer. Een manier van
inrichten die toen in veel andere musea ook
werd toegepast. Daarvoor zijn meubels en
voorwerpen vanuit heel het land ingekocht.
Tot slot diende het museum soms ook als
een opslagplaats van voorwerpen die ooit
door de gemeente gebruikt waren en nu
oud waren, zoals een typemachine gebruikt
op de secretarie van de gemeente. Hierdoor
is een museum ontstaan met een collectie
die vergelijkbaar was met veel andere mu
sea in Nederland.
Eind vorige eeuw is besloten om enerzijds
terug te gaan naar de oorsprong van het
museum, de geschiedenis van Vlissingen
en anderzijds om het museum een meer
maritiem karakter te geven. Uiteindelijk
heeft dat geleid tot het muZEEum, waarbij
de geschiedenis van Vlissingen getoond
wordt in een Zeeuws kader.
Dankzij deze keuze kan heel bewust verza
meld worden. Het muZEEum wil voorwer
pen bewaren die iets vertellen over de ge
schiedenis binnen de gemeente Vlissingen
dus ook Oost- en West-Souburg, Abeele en
Ritthem). Daarnaast gaat het muZEEum
voorwerpen bewaren en verzamelen die
een beeld geven van het Zeeuws maritiem
verleden. Dat betekent dat in de depots van
het museum nog veel voorwerpen overblij
ven die niets met Vlissingen of het Zeeuws
maritieme verleden te maken hebben. Deze
voorwerpen worden nu ontzameld. Het
muZEEum gaat nu op zoek naar een plek
voor die voorwerpen die niets met een van
de twee verzamelgebieden van het
muZEEum te maken hebben. Voorwerpen
die museaal van waarde zijn gaan, indien
daar interesse in is, bij voorkeur naar
20
Den Spiegel
