rebus. Tevens wordt hij als ridder opgeno
men in de Orde van St. Michel, waarvan hij
hoogst ongebruikelijk, zowel het keten
(herkenbaar aan de schelpen) als het
draagkruis ontvangt, in 1666 wordt ook De
Ruyter het lidmaatschap gegeven en ook
hij ontvangt het keten. Lampsins laat zijn
portret bijwerken: het kruis wordt erbij ge
schilderd. De Ruyter laat zich voortaan op
elk nieuw portret met het keten afbeelden.
De tweede band wordt gelegd, waarschijn
lijk ook ditmaal onder strikte regie van de
leidende generatie Lampsins. In juni 1663
gaat de recent geworden weduwnaar Jan
Schorer in ondertrouw te Vlissingen met
Alida de Ruyter, de tweede dochter van de
vice-admiraal. Een maand later wordt het
huwelijk voltrokken in de Amsterdamse
Nieuwe Kerk. De bruidegom is door zijn va
der Abraham Schorer een telg van de
koopmans- en regentenfamilie Schorer; zijn
moeder is Cornelia Lampsins, de tweede
zuster van de eerder genoemde broers. Het
huwelijk duurt niet lang. Jan Schorer over
lijdt tien maanden later, zijn weduwe en hun
één maand oude dochtertje Cornelia
achterlatend.
Desondanks raakte De Ruyter met twee
van deze huwelijken in korte tijd nauw ge
lieerd aan de gevestigde elite; de Zeeuwse
families op hun beurt hielden de communi
catielijnen naar het rivaliserende Holland
niet alleen kort, maar ook nog eens stevig
in de hand.
Einde relatie
Een derde poging zal zeker in de planning
hebben gelegen, maar het is anders ge
lopen. In 1664 sterft Cornelis Lampsins in
zijn huis aan de Vlissingse Nieuwendijk,
nauwelijks twee jaar later volgt zijn broer
Adriaen hem in Middelburg. Uit recent
onderzoek is gebleken dat de familie daar
na in hevige onderlinge strijd is geraakt
over de beide nalatenschappen. De erfge
namen zijn zelfs zo verdeeld, dat de diverse
takken elkaar lange tijd alleen via raads
heren hebben gesproken. De eenheid waar
mee de twee eerdere huwelijken tot stand
werden gebracht, ontbrak nu. Het derde
huwelijk is dus nooit tot stand gekomen.
Wellicht is dat de reden waarom De
Ruyter's derde volwassen kind, Engel, nooit
is gehuwd.
üit dezelfde periode is een brief uit 1669
bekend van De Ruyter aan diens schoon
zoon Thomas Potts (de tweede echtgenoot
van Alida de Ruyter), waarin hij zich op
wond over de machtsposities van de diver
se families in Zeeland, waarmee hij beslist
ook de Lampsins heeft bedoeld. Maar er is
toch een teken dat hij zich later enigszins
verzoend moet hebben met de Zeeuwse re
genten. In 1673 huwt zijn jongste dochter
Margaretha met de predikant Bernardus
Somer. Hoewel zijn standplaats Amsterdam
was sinds november 1671, is hij toch de
zoon van een Vlissingse dominee en een
dochter uit de regentenfamilie Kien - één
van de families uit de Oostendse factie.
Reders en vlootvoogden; hun beider zaken
en welvaart waren nauw verbonden, de fa
milies nog meer. Maar hoewel een deel van
De Ruyters nazaten onder het voorouderlijk
bloed ook dat van de Lampsins draagt,
heeft het lange tijd geduurd voordat een zo
veelbesproken directe bloedband als tussen
Cornelis Lampsins en Michiel de Ruyter een
feit genoemd kon worden. Pas in de jaren
vijftig van de twintigste eeuw werden twee
Nederlandse kinderen geboren die dankzij
vader afstammelingen waren van de vloot
voogd en door hun moeder nazaten van de
reder.
Bronnen:
- D. Haks Huwelijk en gezin in. Holland in de 17de en
18de eeuw (CJtrecht 1985)
- J. De Jong Een deftig bestaan, bet dagelijks leven
van regenten in de 17de en de 18de eeuw
(Utrecht/ Antwerpen 1987)
Ronald Prud'homme van Reine, Rechterhand van
Hederland: Biografie van Michiel Adriaenszoon de
Ruyter Amsterdam 1996)
Privécollectie J.-M. Hangoor: Onderzoeksdossiers
Lampsins
Privécollectie J.-M. Hangoor: Zeeuwse Elite, een ge
nealogische database (1300) 1500-1900 (heden)
April 2007
13
