Zo bleek het niet mogelijk directe informa
tie uit de tolrekeningen te destilleren, in de
vorm van harde aantallen stuks steen of
voorkomende afmetingen van stenen. Juist
ook de afmetingen zijn een indicatie voor
het gebruik als vloersteen. Van de vermel
de 'blauwe steen' werd echter enkel de to
tale waarde genoemd.
Terwijl gebakken plavuizen, tuimelaars en
dergelijke wel regelmatig in de rekeningen
werden vermeld, kwamen blauwe vloerste
nen in de rekeningen niet voor. Enkel in
1754 wordt een partij uloerstenen (naar
Nijmegen) genoemd.
Hoewel vooral blauwsteen, maar ook mar
mer, voor veel zaken toepasbaar is, konden
een aantal toepassingen van natuursteen
alvast worden uitgesloten, omdat ze apart
geregistreerd werden: gebeeldhouwde 'pos
turen' van marmer of andere steen, tuinva-
sen, marmeren schouwen en dergelijke
werden apart gemeld. Ook straatsteen was
een aparte categorie; of dit baksteen, blau
we steen of porfier betrof, viel niet op te
maken.
Zo kan ervan worden uitgegaan dat het op
getekende marmersteen of blauwe steen,
ruw dan wel bewerkt, bestemd was voor
toepassing in de bouw waaronder kade-
werk, gevelwerk, stoepwerk, grafzerken en
ook interieurtoepassingen.
Bovendien: de vermelde natuursteentrans
porten kunnen geen volledige afspiegeling
Kaart met de forten Lillo en Liefkenshoek aan de Westerschelde, ca. 1700
(Historisch Topografische Atlas Gemeentearchief Vlissingen)
14
Den Spiegel
