voor een landing op de stranden tussen Breskens en Cadzand op de Zeeuws- Vlaamse kust, die door Nederland maar zeer zwak verdedigd werd. Zo zouden de Britten de smalle verbinding tussen Duits land en de Noordzeekust kunnen afgrende len en via een omweg achter de Duitse li nies bij leper kunnen komen en het front oprollen. De Duitse strategen hadden daar kennelijk lucht van gekregen en reageerden door langs de Zeeuws-Vlaamse grens de zoge naamde Holland-iinie aan te leggen. De invasiestranden in Zeeuws-Vlaanderen waren vanuit Vlissingen heel gemakkelijk te overzien en lagen binnen het bereik van het Nederlandse kustgeschut op Walcheren. De stalen hekken op de zeemuur werden ver wijderd om een vrij schootsveld te hebben, wanneer er geschut op de boulevard zou worden opgesteld. Bij de Leugenaar werden betonnen beddingen gestort met stalen bouten om zwaar kustgeschut te kunnen plaatsen, net als bij fort Tromp op het Eiland met twee kanonnen met een kaliber van 21 cm. Vlissingen als neutrale frontstad op de flank van de invasiestranden, dat kon nooit goed aflopen! Gelukkig is deze landing nooit uit gevoerd. De Britten hadden ter voorberei ding in 1916 een aantal monitors gebouwd, platbodem kanonneerboten die in de mon ding van de Westerschelde konden ma noeuvreren. Met een dubbelloops kanon, kaliber 33 cm, om de zware Duitse kust- batterijen bij Knokke en Zeebrugge te kun nen uitschakelen. Twee van deze oude mo nitors kwamen bij de Britse landingen op Walcheren in 1944 nog goed van pas. (De Erebus en Roberts). Frankrijk was bij het begin van de Tweede Wereldoorlog in 1939 de Nederlandse neu traliteit in de oorlog 1914-1918 nog niet vergeten. Toen het Duitse offensief in mei 1940 los barstte, lag het 7e Franse leger rond Duin kerken in reserve om de noordgrens te beschermen. Dat kreeg op 10 mei de op dracht onmiddellijk de beide oevers van de Westerschelde te bezetten om zo de vrije doorvaart naar Antwerpen te garanderen. De Vlissingse loodsen werden gesommeerd de geallieerde oorlogsschepen te beloodsen en dat ging niet al te zachtzinnig. Ze waren kennelijk bang dat Nederland in 1940 zou proberen weer buiten schot te blijven. En zo werden op 10 mei Walcheren en Zuid- Beveland door Franse troepen bezet en werd achter de dijken van de Ooster- schelde een onbegrepen verdedigingslinie gevormd. Het werd diplomatiek aan ons verkocht, dat ze ons te hulp wilden schieten bij de verdediging tegen de Duitse inval. Wij waren heel blij met de komst van onze bondgenoten. Dat betekende wel dat bij de capitulatie van Nederland op 14 mei 1940 een uitzonde ring werd gemaakt voor Zeeland. Door de aanwezigheid van Franse troepen mocht Zeeland niet capituleren. Dit had weer tot gevolg dat de Duitsers op 17 mei Middel burg in bombardeerden. De Franse strategie om een Duitse aanval op de noordgrens van Nederlands of Bel gisch grondgebied op te vangen, heeft nog al wat vervelende gevolgen gehad. Daar is het lot van Middelburg in 1940 het bewijs van! Boulevard de Ruyter, met links het verwijderde hek, ca. 1918 (Prentbriefkaartencollectie Gemeentearchief Vlissingen) 20 Den Spiegel

Tijdschriftenbank Zeeland

Den Spiegel | 2008 | | pagina 22