Reconstructie van een plattegrond van Oud-Vlissingen door P.K. Dommisse; met de Hebreeuwse
kerk (nr. 10). üit: Kadastrale Atlas van Zeeland - Vlissingen/West-Souburg/Oost-Souburg/
Ritthem
reet had geprobeerd predikant te worden.
Kerkelijk examen af te leggen dus bij de
classis waaronder Vlissingen ressorteerde,
de classis Walcheren en vervolgens een
beroep van een gemeente af te wachten.
Verschoor deed dit niet maar begon voor
zichzelf. Hij organiseerde zogenaamde 'oefe
ningen'. Dat wil zeggen: hij belegde kerk
diensten buiten de gereformeerde kerk om.
Een botsing met de gereformeerde kerk
was onvermijdelijk. Zeker omdat Verschoor
die oefeningen ook nog eens op dezelfde
tijd als de reguliere kerkdiensten hield. De
kerk ondervond zo directe concurrentie. Dit
werd versterkt door de zware kritiek die
Verschoor uitte op de gereformeerde predi
kanten. Zij preekten volgens hem verwar
rend en hadden geen oog voor het gewone
volk.
Volgens Verschoor moest de Bijbel niet in
het Nederlands gelezen worden maar in de
grondtaal, namelijk het Hebreeuws. Dit le
verde de volgelingen van Verschoor de
naam 'Hebreeën' op.
Verschoor werd voor de Vlissingse kerken
raad geroepen. Tot een oplossing kwamen
beide partijen niet. De kerkenraad ver
meldde dat Verschoor 'verviel tot onbe-
schaemde lasteringe van Leeraren en van
hare bedieningen'. Verschoor werd onder
censuur geplaatst. Dit betekende dat hij wel
de kerkdiensten mocht bijwonen maar ver
der niet actief aan het kerkelijk leven kon
deelnemen. Alleen als hij schuld zou be
kennen, zou hij weer deel kunnen nemen
aan het Heilig Avondmaal.
Of de oefeningen van Verschoor minder
mensen trokken of dat hij inzag dat het pre
dikantschap meer voordelen opleverde, feit
is dat Verschoor zich in 1678 alsnog meld
de bij de classis om kerkelijk examen af te
leggen. Hij kreeg echter geen voet aan de
grond. De classis herinnerde hem zijn ge
brek aan respect voor de Vlissingse ker
kenraad, tevens beschuldigden de leden
hem van 'hedendaegsche nieuwigheden'.
Hiermee bedoelden ze dat Verschoor vanuit
een meer rationalistische benadering het
16
Den Spiegel
