Ï^VSciiietvi uavui'.Ou;;:.'
- r
j JctCtlJ. It-C
p> "1
lent 'T I eciliic allelic j|
Plattegrond van de Waalse kerk uit
1810. (Nationaal Archief, OPG
Ministerie van Oorlog, Archief der
Genie, Pians van gebouwen)
De verhouding tot de Nederduitsch
Hervormde kerk van Vlissingen
In januari 1723 kuierde burgemeester
Geleijn Hurgronje van zijn woning naar het
stadhuis op de Grote Markt. Tijdens dit
wandeltochtje overdacht de door kaapvaart
schatrijk geworden boekhouder en reder de
vele problemen waarmee hij te kampen
had, totdat een gedeputeerde van de ker
kenraad van de Nederduitsche gemeente
hem aansprak en zijn beklag deed over de
werkwijze van de Waalse kerk. Over de in
houd van dit gesprek rapporteerde de bur
gemeester, waarschijnlijk zelf lidmaat van
de Waalse kerk, op 23 januari aan het
stadsbestuur.
Burgemeester Hurgronje verwoordde de
klacht aldus;
'ende dat deselve hem klaaglijk hadden te
kennen gegeven dat tot groote disordre ee-
nige Leedematen van harer gemeijnte
Nederduitsch Hervormde kerk) in de
franse kerek gaan communiceren, sonder
aldaar haare attestatien over te brengen,
ende dienvolgens versogt dat tegen soo-
danige onordentelijkheden moge worden
voorzien'.
De kerkenraad van de Nederduitsche kerk
maakte bezwaar tegen de deelname van
haar leden aan het avondmaal van de
Waalse kerk terwijl zij niet overgeschreven
waren.
Een commissie uit het stadsbestuur be
staande uit de burgemeesters Hurgronje en
Van Hoorn en de stadspensionaris stelde
een onderzoek in. Zij hoorden vertegen
woordigers van de Nederduitsche en de
Waalse kerk over deze kwestie.
'Borgemeesters en Regeerders der Stadt
Vlissingen' namen het volgende besluit;
'dat alle en een ijgelijk, die reeds of van de
Nederduijtse in de franse of van de franse
in de Nederduijtse gemeijnte is overge
gaan, daar in sal mogen blijven, dogh dat
voortaan geen lidmaat van de Nederduijtse
in de franse, of van de franse in de Neder
duijtse sal mogen overgaan en ter commu
nie geadmitteerd werden als met wederzijds
overlegh en toestemming van beyde ge
melde kerekenraaden'.
Een slim besluit waarmee de kool en de
geit werden gespaard en beide protestant
se kerken genoegen namen.
Toch blijft de kerkenraad van de Neder
duitsche kerk de aangelegenheden met be-
32
Den Spiegel
