bleef hij aan als directeur van houthandel Alberts. Zijn zaken regelde hij vanuit Amsterdam door middel van correspon dentie, telefoongesprekken en bezoeken aan het kantoor in Middelburg. 'Amsterdam had op socialisten een grote aantrekkings kracht en voor houthandelaren was het evenzeer een gunstige vestigingsplaats,' al dus Jeanine Dekker die in 2002 een artikel schreef over Floor Wibaut en de houthan del. Toen hij in 1914 tot wethouder van Amster dam werd gekozen, was Wibaut wel ge dwongen om terug te treden als directeur. Maar tot zijn dood in 1936 bleef hij presi dent-commissaris van het bloeiende Mid delburgse bedrijf. Als wethouder van Am sterdam en SDAP-coryfee was Wibaut in de jaren twintig en dertig een bekende Neder lander. Floor jr. was een gematigd socialist en vooral een praktisch bestuurder, hele maal in de lijn van zijn familie. Het geboortehuis van F.M. Wibaut in het Groenewoud (middelste pand), ca. 1970. (Fotocollectie Gemeentearchief Vlissingen) waren, verhuisden ouders soms hun kinde ren achterna. Verder was er het vertrek van de marinewerf uit de stad: zonder die poli tieke beslissing zou de oudste dochter van Wibaut haar leven waarschijnlijk in Vlis singen doorgebracht hebben in plaats van in Hellevoetsluis. Opvallend in de levensgeschiedenis van de Wibauts is hoe ze zakelijke banden hielden met hun bedrijven in Vlissingen terwijl ze allang in een ander deel van Nederland woonden, dat was natuurlijk voor hen ook een bron van inkomsten. Wat verder opvalt, is de nauwe relatie tussen de Wibauts en de Van Raaltes, die weer eens bevestigt dat de Vlissingse elite maar uit een kleine groep mensen bestond. Het katholicisme van de Wibauts, hoe gematigd ook, verhinderde echter dat er huwelijksrelaties tussen beide families ontstonden. Zakelijke relaties wa ren er des te meer, zie de levensloop van de tweelingbroers Van Raalte. Besluit Het successievelijke vertrek van de nako melingen van F. Wibaut sr. uit Vlissingen kan teruggeleid worden tot verschillende factoren: de te kleine huwelijksmarkt voor gegoede rooms-katholieke burgerkinderen in Vlissingen, de ambitie en bekwaamheid van de Wibauts zelf die aangetrokken wer den door universitaire studies en de lande lijke politiek. Ook het ontbreken van rooms- katholiek middelbaar onderwijs speelde mee, waardoor de kinderen al vroeg het huis uit moesten. Om de familieband te be- Naschrift: Het onderzoek t.b.v. dit artikel werd bekostigd door de heer O.C.M. Wibaut te Eindhoven. Bronnen: Archief NV Kon. Mij. 'De Schelde', diverse archieven uit het Gemeentearchief Vlissingen, de Vlissingsche Courant, etc. etc. Met dank aan de Kon. Mij. 'De Schelde', Tom Rijn van het Gemeentearchief Goes, Toon Franken van het Zeeuws Archief te Middelburg, Ad Tramper en zijn collega's van het Gemeentearchief Vlissingen en mevrouw F. Koot-Lever van het Haags Gemeente archief. Juli 2008 9

Tijdschriftenbank Zeeland

Den Spiegel | 2008 | | pagina 11