Herman Goetheer
In het Gemeentearchief herleeft Vlissingen in
documenten. Soms zit achter de herkomst hier
van een mooi verhaal. Om Herman Goetheer te
stimuleren koopt archivaris N. Veldhuis in
1959 een drietal conté-tekeningen van karakte
ristieke Vlissingse plekjes. In die tijd een uniek
gebaar om een jonge kunstenaar te steunen.
Later zou de landelijke Beeldende Kunstenaars
Regeling volgen.
Herman Goetheer kan die BKR maar matig
waarderen. Die regeling is voor kunste
naars vaak niet inspirerend. 'Haagse heren
keuren en kopen en dan is er weer geld
voor brood maar vooral voor verf en lin
nen'. Veel kunstenaars reageren gelaten en
produceren. Zo niet Goetheer. Hij maakt
liever kantoren schoon dan te eten uit een
inspiratieloze staatsruif van het ministerie
van sociale zaken.
Geïllustreerd met tekeningen van Vlissingse
plekjes worden Herman Goetheer en de
BKR nader belicht.
Geboren in Serooskerke
Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog
worden Vlissingers naar de Walcherse dor
pen geëvacueerd. Daar is het veiliger, want
de haven en de scheepswerf zijn strate
gisch van groot belang en kunnen doelwit
worden van bombardementen. Ook het ge
zin Goetheer, vader, moeder en twee oude
re broers vertrekken uit Walstraat 19-21,
uit de winkel in koloniale-, kruideniers-,
grutterswaren en comestibles. Ze gaan
eerst naar Serooskerke, later naar Koude-
kerke. Herman Ferdinand Goetheer wordt
19 november 1940 geboren in Serooskerke.
Hermans eerste herinneringen zijn van
Koudekerke, waar vader Goetheer tot no
vember 1944 een kruidenierszaak heeft.
Met een roeiboot wordt in november 1944
teruggekeerd naar het bevrijde Vlissingen,
Jan Uintzen
1953: Herman Goetheer (zittend rechts) en Kees
Hament krijgen les van Wim Jurcka in het
Groenewoud. (Foto moeder Goetheer)
terug naar de Walstraat.
Zijn schooljaren zijn niet erg spannend. De
gereformeerde lagere school in de Kasteel
straat en de Christelijke ulo in de Coosje
Buskenstraat stimuleren het jonge tekenta
lent nauwelijks. Herman heeft een rijke fan
tasie en versterkt zijn verhalen met illustra
ties. Daar kan hij op school niets mee. Je
moet later wat worden en met fantasie en
expressie is geen droog brood te verdienen.
Tijdens een uitje naar Brugge nemen vader
en moeder Goetheer niet alleen Herman
mee, maar ook een aantal van zijn tekenin
gen. Brugge met zijn schilderachtige plek
jes heeft een grote aantrekkingskracht op
kunstenaars. Ze werken er in de open lucht
en proberen de altijd aanwezige toeristen
een souvenir te verkopen. Daar wordt ad
vies gevraagd over de tekeningen van
Herman. Is het wat of wordt het nooit iets?
De antwoorden zijn gunstig voor de jonge
Herman, maar hij zal nog veel moeten le
ren.
10
Den Spiegel
