Een zwarte lijst:
slavenverkoop in Paramaribo 1763
Ad Tramper
Slavenhandel
Onlangs kreeg ik een zwarte bladzijde uit onze
vaderlandse geschiedenis onder ogen. Het ging
om een lijst met de opbrengst van de verkoop
van slaven in Paramaribo in 1763. Hieronder in
het kort het verhaal achter deze opsomming.
Nederland schafte in 1863, als één van de
laatste landen in Europa, de slavernij af.
Daarna is in ons land de slavenhandel en
slavernij lange tijd vakkundig opgeborgen
in door Emmer treffend genoemd 'de berg
ruimte van de vergetelheid'. Door de sla-
vernijherdenking in 2003 is dit verzwegen
hoofdstuk uit onze geschiedenis in het licht
komen te staan. Het is nu zelfs één van de
vijftig thema's in de canon van de Neder
landse geschiedenis.
Natuurlijk moet het verleden niet met het
subjectieve oog van het heden worden be
oordeeld. Toch was de Europese slaven
handel ook in zijn tijd (1500-1850) al om
streden. Europeanen verhandelden immers
hun eigen soort niet tot slaaf. Om nog
maals met Emmer te spreken: 'De slaven
handel was het gevolg van een dubbele
moraal, namelijk één voor zwart en één
voor blank.'
Men schat dat bij de Atlantische slaven
handel circa 11 miljoen mensen verscheept
zijn van West-Afrika naar Amerika. Ruim
500.000 slaven kunnen op het conto van
Nederland geschreven worden. Zeeuwen
namen hiervan meer dan de helft voor hun
rekening. Om verder tot op lokaal niveau af
te dalen: Middelburg en Vlissingen waren
de steden waar de meeste slavenschepen
werden uitgereed.
Kaart van West-Afrika (uit: Henk den Heijer, Goud, Ivoor en Slaven
Januari 2009 9
