Het einde nadert
Met de teruggang van de scheepsnieuw-
bouw trachtte de KMS een nieuwe markt
in de bouwwereld aan te boren. De pas
opgerichte dochtermaatschappij N.V.
Scheldebouw te Rotterdam werd ingescha
keld om nieuwe opdrachten voor alumini-
umgevels binnen te halen. Grote projec
ten zoals het kantoorgebouw van Philips,
Schiphol, het PTT-gebouw te 's Gravenhage
werden ter hand genomen. Erg winstgevend
waren deze activiteiten echter niet.
In 1975 werd besloten de timmerfa
briek in te passen in de industriegroep
Scheldebouw. Voor het merendeel van
het personeel betekende dit dat men drie
jaar later moest vertrekken naar de nieuwe
Scheldebouwlocatie in Middelburg.
Het vervaardigen en plaatsen van alumi
nium wanden bij de marineschepen leverde
nog wel werkgelegenheid op. Bijzonder was
het scheepsmeubilair, waarbij aluminium
frames werden voorzien van een houten
afwerking. Een kleine groep van tien a
vijftien personen bleef daarvoor in de tim
merfabriek werken. Met de overname door
Damen Shipyards Group in 2000 vertrok de
laatste werknemer uit de timmerfabriek.
In de loop van 2003 benaderde de directie
van de Koninklijke Schelde Groep (KSG)
de gemeente met de vraag of er interesse
was voor het Scheldeterrein. Het Vlissingse
college reageerde meteen enthousiast.
Enkele maanden later had het Vlissingse
Scheldeterrein een andere eigenaar. De
gemeente Vlissingen kreeg er in een klap
32 ha grondoppervlakte bij. Ook de tim
merfabriek en andere fabrieksgebouwen,
wisselden van eigenaar. De toenmalige
wethouders De Keijzer en Poppe-De Looff
noemden de overname de deal van de
eeuw. Of de overeenkomst erg profijtelijk
voor de gemeente Vlissingen zou worden,
moest nog blijken.
Half december 2005 werd, in een zeer druk
bezochte bijeenkomst, het 'masterplan'
voor het Scheldeterrein openbaar gemaakt.
Ook de timmerfabriek was in dit plan mee
genomen.
Weer en wind en achterstallig onderhoud
hadden er de afgelopen jaren voor gezorgd
dat het gebouw er troosteloos en verwaar
loosd uitzag. Om totale verkrotting van het
gebouw te voorkomen kreeg het Vlissingse
architectenbureau Wisse Tuinhof Siemmer,
kortweg WTS, opdracht plannen te ontwik
kelen voor het herstel en het conserveren
van de gevels.
Gedegen onderzoek naar de toestand van
de gevels was noodzakelijk. Het adviesbu
reau Intron werd half mei 2005 gevraagd
onderzoek te doen naar de kwaliteit en de
huidige toestand van het beton. Het alge
hele beeld uit de rapportage was, dat bij
de gevels veel roestend staal en afgedrukt
beton zichtbaar was. De betondekking vari
eerde nog al en was plaatselijk minder dan
5 mm. Snelle conservering was noodzake
lijk om totaal verval te voorkomen.
Plannen voor hergebruik
Om zicht te krijgen op een eventuele be
stemming startte de gemeente Vlissingen
met een onderzoek. In 1996 was al eens
voorgesteld er een museum in te huisvesten
of een cultuurfabriek. In samenwerking met
Holland Casino werd bekeken of de vesti
ging van een casino mogelijk was. Al heel
gauw moest wethouder Verhage dit idee la
ten varen. Toenmalig minister Donner van
Justitie had grote bezwaren tegen dit plan,
in verband met de gokverslaving. Ook wil
de Donner het witwassen van zwart geld in
casino's tegengaan.
Wel werd een oude belofte door B
W ingelost. Het college liet de naam
Spieghelkwartier vallen en koos voor
Dokkershaven. De protesten uit de
Vlissingse bevolking tegen deze nieuwe
naam waren nog heftiger dan bij de eerdere
naamgeving.
De Schelde bestond immers voornamelijk
uit vakmensen. Scheepbouwers, bankwer
kers, draaiers, tekenaars en ingenieurs,
geen dokkers. Daarom was er maar één
10
Den Spiegel
