Een van de eerste publieksuitzendingen van Omroep Zeeland met programmatechnicus Leen
Schaap aan de knoppen en Bob Lagaaij presenterend in de voormalige raadzaal, de grote studio.
(Fotocollectie Bert van Leerdam)
uitzending. Al in 1966 kreeg de Zeeuwse
Culturele Raad van de Provincie Zeeland de
opdracht om te onderzoeken of een regiona
le omroep wenselijk was. Met de resultaten
van het onderzoek is toen niets gedaan. Dat
lag aan de landelijke politiek. Daar moest
namelijk een antwoord worden gegeven op
de vraag of provincies binnen het omroep
bestel zelf een omroep mochten hebben, in
1971 werd het Zeeuwse dossier uit het stof
gehaald door de nieuwe directeur van de
Raad, Henk Koch, geboren in Goes, vertrok
ken vanwege onvrede over het culturele kli
maat in Zeeland en teruggekeerd toen hij de
kans kreeg er zelf wat aan te gaan doen. En
dat deed hij. Mede dankzij de nieuwe man
veranderde in de jaren zeventig en tach
tig het kunstklimaat in Zeeland ingrijpend.
Verschillende nationaal en zelfs internatio
naal aansprekende festivals en tentoonstel
lingsruimten kwamen van de grond en som
mige bestaan nog steeds.
Met de regionale omroep liep het allemaal
niet zo snel. Hoewel Koch het onderwerp
tussen 1971 en 1984 regelmatig op ver
schillende agenda's zette, bleef instem
ming van de kant van de landelijke en later
vooral de provinciale overheid uit.
In 1981 wist Koch een proefuitzending te
organiseren vanuit het veilinggebouw in
Kapelle. Die zelfde dag was er in theater
complex De Vroone in hetzelfde dorp een
debat tussen Zeeuwse bestuurders en ver
tegenwoordigers van landelijke omroepen
en regionale omroepen uit andere provin
cies over de vraag of een regionale omroep
in Zeeland wenselijk en haalbaar was. Den
Haag was inmiddels van mening dat iedere
provincie een omroep zou moeten krijgen.
De provincie Zeeland was minder enthousi
ast. Het tientje dat ieder huishouden moest
gaan betalen als luistergeld werd als de
voornaamste reden aangevoerd. Sommige
16
Den Spiegel